라틴어 문장 검색

Fulmen habent acres in aduncis dentibus apri, impetus est fulvis et vasta leonibus ira, invisumque mihi genus est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 53:11)
aliisque timendi dente premunt domito Cybeleia frena leones.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 64:10)
Protinus excussit pando venabula rostro sanguine tincta suo trepidumque et tuta petentem trux aper insequitur totosque sub inguine dentes abdidit et fulva moribundum stravit harena.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 67:2)
Ille caput flavum lauro Parnaside vinctus verrit humum Tyrio saturata murice palla, instrictamque fidem gemmis et dentibus Indis sustinet a laeva;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 21:7)
ecce latens herba coluber fugientis adunco dente pedem strinxit virusque in corpore liquit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 82:5)
Hunc pede convulso mensae Pellaeus acernae stravit humi Pelates deiecto in pectora mento, cumque atro mixtos sputantem sanguine dentes vulnere Tartareas geminato mittit ad umbras.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 28:3)
,manuque pabula decerpsi decerptaque dente momordi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 82:14)
O si quis referat mihi casus Ulixem aut aliquem e sociis, in quem mea saeviat ira, viscera cuius edam, cuius viventia dextra membra mea laniem, cuius mihi sanguis inundet guttur et elisi trepident sub dentibus artus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 26:2)
Scilicet in tantis opibus, quas optima matrum terra parit, nil te nisi tristia mandere saevo vulnera dente iuvat ritusque referre Cyclopum, nec, nisi perdideris alium, placare voracis et male morati poteris ieiunia ventris?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 10:9)
Tempus edax rerum, tuque, invidiosa vetustas, omnia destruitis, vitiataque dentibus aevi paulatim lenta consumitis omnia morte.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 21:10)
nec procul a stabulis audet discedere, siqua excussa est avidi dentibus agna lupi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 143)
hoc tenuat dentem terram renovantis aratri, hoc rigidas silices, hoc adamanta terit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 67)
tu mihi, quod rarum est, vivo sublime dedisti nomen, ab exequiis quod dare fama solet, nec, qui detractat praesentia, Livor iniquo ullum de nostris dente momordit opus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1064)
vultus, vigor et color idem, qui modo vivit, erit, nec me vel dente vel ungue fraudatum revomet patefacti fossa sepulcri.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3366)
tu nos tristifico velut tyranno mundi scilicet inpotentis actu conclusos regis et feram repellis, quae circumfremit ac vorare temptat, nsanos acuens furore dentes, cur te, summe Deus, precemur unum.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum30)

SEARCH

MENU NAVIGATION