도구

도구

라틴어 문장 검색

Quo postquam Aeacides fessus curaque viaque venit et intravit paucis comitantibus urbem, quosque greges pecorum, quae secum armenta trahebat, haud procul a muris sub opaca valle reliquit, copia cum facta est adeundi tecta tyranni, velamenta manu praetendens supplice, qui sit se quoque satus, memorat, tantum sua crimina celat mentiturque fugae causam:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 36:1)
At bene si noris, pigeat fugisse morasque ipsa tuas damnes et me retinere labores.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:4)
Mos erat antiquus niveis atrisque lapillis, his damnare reos, illis absolvere culpa;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 6:1)
) damnavit, meritumque nihil pater eicit urbe hostilique caput prece detestatur euntis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:4)
aut sua fluminea cum vidit Cipus in unda cornua (vidit enim) falsamque in imagine credens esse fidem, digitis ad frontem saepe relatis, quae vidit, tetigit, nec iam sua lumina damnans restitit, ut victor domito veniebat ab hoste, ad caelumque manus et eodem lumina tollens "quiquid" ait, "superi, monstro portenditur isto, seu laetum est, patriae laetum populoque Quirini, sive minax, mihi sit!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:3)
nec, quae damnaverit ille, crimina defendi fasque piumque puto.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 255)
quotiens certam me sum mentitus habere horam, propositae quae foret apta viae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 322)
haec domini fortuna mei est, ut debeat illam infelix nullis dissimulare iocis, id quoque, quod viridi quondam male lusit in aevo, heu nimium sero damnat et odit opus!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 15)
crede, quod est et vis, ac desine tuta vereri, deque fide certa sit tibi certa fides, quodque polo fixae nequeunt tibi dicere flammae, non mentitura tu tibi voce refer, esse tui memorem, de qua tibi maxima cura est, quodque potest, secum nomen habere tuum vultibus illa tuis tamquam praesentis inhaeret, teque remota procul, si modo vivit, amat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 35)
fac modo te damnes cupiasque eradere vitae tempora, si possis, Tisiphonea tuae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 92)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
aërium Manichacus ait sine corpore vero pervolitasse Deum, mendax phantasma cavamque corporis effigiem, nil contrectabile habentem, ac primum specta an deceat quidquam simulatum adsignare Deo, cuius mera gloria falsi nil recipit, membris hic se fallacibus aptans fingeret esse hominem ventosa subdolus arte, mentitus totiens, cum diceret
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3314)
signum quod ipse nosti damnat tuam catervam.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante somnum34)
si, quidquid rudibus mundi nascentis in annis mos habuit, sancte colere ac servare necesse est, omne revolvamus sua per vestigia saeclum usque ad principium, placeat damnare gradatim quidquid posterius successor repperit usus.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 296)
nunc etiam quotiens solitis decedere prodest praeteritosque habitus cultu damnare recenti, gaudemus conpertum aliquid tandemque retectum, quod latuit;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2113)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION