라틴어 문장 검색

Et neque nomen in hoc , nec dicam facta libello, Teque brevi , qui sis , dissimulare sinam . Postmodo , si perges , in te mihi liber iambus Tincta Lycambeo sanguine tela dabit . Nunc quo Battiades inimicum devovet Ibin, Hoc ego devoveo teque tuosque modo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 3:4)
Non licet hoc Cereri dissimulare sacrum . Utque nepos dicti nostro modo carmine regis , Cantharidum sucos dante parente bibas .
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 14:3)
Quaeque sui Venerem iunxit cum fratre mariti, Locris in ancillae dissimulata nece .
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 16:4)
Ille relicto (nam Ligurum populos et magnas rexerat urbes) imperio ripas virides amnemque querellis Eridanum implerat silvamque sororibus auctam, cum vox est tenuata viro, canaeque capillos dissimulant plumae, collumque a pectore longe porrigitur, digitosque ligat iunctura rubentes, penna latus velat, tenet os sine acumine rostrum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 30:2)
Vertit iter caeloque petit terrena relicto nec se dissimulat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 60:8)
Dissimulare nequit crudelia gaudia Procne, iamque suae cupiens exsistere nuntia cladis, "intus habes, quem poscis" ait.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 49:4)
Praescia venturi genetrix Nereia leti dissimulat cultu natum, et deceperat omnes, in quibus Aiacem, sumptae fallacia vestis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 16:1)
ut titulo careas, ipso noscere colore dissimulare velis, te liquet esse meum, clam tamen intrato, ne te mea carmina laedant;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 134)
pars etiam quaedam mecum moriatur oportet, meque velim possit dissimulante tegi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 517)
hoc tibi dissimula, senti tamen, optime, dici, in digito qui me fersque refersque tuo, effigiemque meam fulvo complexus in auro cara relegati, quae potes, ora vides, quae quotiens spectas, subeat tibi dicere forsan " quam procul a nobis Naso sodalis abest!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 74)
et quorum libris modo dissimulata Perillae, nomine, nunc legitur dicta, Metelle, tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1199)
his ego successi, quoniam praestantia candor nomina vivorum dissimulare iubet, non timui, fateor, ne, qua tot iere carinae, naufraga servatis omnibus una foret.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1211)
haec domini fortuna mei est, ut debeat illam infelix nullis dissimulare iocis, id quoque, quod viridi quondam male lusit in aevo, heu nimium sero damnat et odit opus!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 15)
Usus amicitiae tecum mihi parvus, ut illam non aegre posses dissimulare, fuit, nec me complexus vinclis propioribus esses nave mea vento, forsan, eunte suo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 51)
Foedus amicitiae nec vis, carissime, nostrae, nec, si forte velis, dissimulare potes, donec enim licuit, nec te mihi carior alter, nec tibi me tota iunctior urbe fuit, isque erat usque adeo populo testatus, ut esset paene magis quam tu quamque ego notus, amor ;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 61)

SEARCH

MENU NAVIGATION