라틴어 문장 검색

egredior, sive illud erat sine funere ferri, squalidus inmissis hirta per ora comis, illa dolore amens tenebris narratur obortis semianimis media procubuisse domo, utque resurrexit foedatis pulvere turpi crinibus et gelida membra levavit humo, se modo, desertos modo complorasse Penates, nomen et erepti saepe vocasse viri, nec gemuisse minus, quam si nataeque meumque vidisset structas corpus habere rogos, et voluisse mori, monendo ponere sensus, respectuque tamen non periisse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 345)
difficile est quod, amice, mones, quia carmina laetum sunt opus, et pacem mentis habere volunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 122)
Venusto hoc in cantico nos ille monebat nostram communem domum esse quoque sororem, quacum exsistentiam communicamus, atque veluti pulchram matrem in complexum nos recipere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 3:2)
Quaedam inquisitiones monent periculum esse ne aquarum inopia intra pauca decennia laboremus, nisi huic rei sollicite consulatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 43:2)
Cum deficit fides, periculum est ne vivendi quoque fundamenta deficiant, prout monebat poeta Thomas Stearns Eliot:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 107:1)
non se silvestris olivi surculus exultans alieno stipite iactat, sed monet ut generis proprii memor unguine amaro contristare comas desuescas, stirpe nec imo invideas missis in celsa cacumina virgis, blasphemas Dominum, gens ingratissima, Christum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3110)
est similis saeclis quod non consumitur ullis, quod sapiens iustique capax reginaque rerum imperat, ante videt, perpendit, praecavet, infit, verborum morumque opifex instructaque mille artibus et caelum sensu percurrere docta, his animam similem sibi conditor effigiavit, cetera dissimilem:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3266)
cum discipulos, hominis quid Filius esset passurus, fido iam praescius ore monebat, nonne fatebatur se cum virtute paterna esse hominem verum?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3321)
te, Pater optime, mane novo, solis et orbita cum media est, te quoque luce sub occidua, sumere cum monet hora cibum, nostra, Deus, canet harmonia.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum24)
ipsum deinde regem, perplexa somniantem, monuit famem futuram clausis cavere acervis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante somnum13)
qui iacta cadavera passim miserans tegit aggere terrae, opus exhibet ille benignum Christo pius omnipotenti, quia lex eadem monet omnes gemitum dare sorte sub una, cognataque funera nobis aliena in morte dolere.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti14)
monet ut deterrimus error utque superstitio veterum procul absit avorum, nec putet esse deum, nisi qui super omnia summus emineat magnique inmensa creaverit orbis.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권34)
cur Cremerae in campis cornice vel oscine parra nemo deum monuit perituros Marte sinistro tercentum Fabios vix stirpe superstite in uno?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2201)
qui si quiescat nec monentem neglegat, pacem quieta 1 diligat germanitas, unum atque vivum fassa vivorum Deum.
(프루덴티우스, Hamartigenia, 머리말16)
"vade, homo, adflatu nostri praenobilis oris, insubiecte, potens, rerum arbiter, arbiter idem et iudex mentis propriae, mihi subdere soli sponte tua, quo sit subiectio et ipsa soluto libera iudicio, non cogo nec exigo per vim, sed moneo iniustum fugias iustumque sequaris."
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1187)

SEARCH

MENU NAVIGATION