라틴어 문장 검색

Bene a te audivi, quod pro pace habenda decertandumest manu atque pugnandum;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 291:2)
et ita potero eum illis postea pacem habere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 291:4)
Tu pro stulto vere potes reputari, qui, cum pacem cum sacramento et sacramentalibusad tuum præceptum possis habere, cum periculo et guerra et belloillam desideras ad finem perducere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 293:3)
" Consulo itaque tibi, ut te corrigas atque, me temptare verba pacis, permittas, et si id, quoddixi, bono animo facere volunt adversarii, illos ad tua præceptasuscipias.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 294:5)
Tunc Prudentia, dilatione modica postulata, de voluntate viri, in ejustamen absentia, secreto illos adversarios suos ad se fecit vocari, in quorumpræsentia bona pacis et mala guerræ ac belli prædictomodo narrans, illos coepit hortari, ut de injuria sibi et domino Melibeoac filiæ ejus facta dolerent, ejusque domini præceptis cumjuramento ac juratoribus ac poena stare nullatenus differrent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 296:1)
Amici vero hæcaudientes, post multam indagationem et prædictarum rerum diligentemexaminationem, consilium de reconciliatione, concordia et pace faciendalaudaverunt et unanimiter approbaverunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 301:3)
sed hic non debet tractari de judicio divinonec de juris rigore, sed potius de pacis et concordiæ benignitate.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 314:3)
Et ita, sublevando illos per manus, recepti sunt in osculum pacis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 321:3)
"Ite in pace, et amplius nolite peccare."
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 321:5)
"Etheream pacem ventosa superbia tollit" quare penitus est removenda.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 21:4)
inquirat pacem, et sequatuream."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 7:19)
Radix pacis est aliena non cupere, et fructus eius est requiemhabere.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 143:2)
Melius est cum paucis pace tuos regere quammagnam militiam tenere.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 170:4)
Domine, si pace vestra licetdicere, non ut quibusdam videtur stultus patre sapienti vobis sum relictus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 210:20)
quod es, ipse fui, derisor amarae Mortis, dum licuit pace iuvante frui.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 226:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION