라틴어 문장 검색

Infamiam falsi criminis inportarunt, sed scio per bonam et malam famam perveniri ad regna caelorum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Asellam 6:22)
dimisit illius et illius criminis noxium;
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 3:16)
"Postquam ergo arguendo crimina factus sum criminosus et iuxta tritum vulgi sermone proverbium iurantibus et negantibus cunctis me ames nec credo habere nec tango ipsique parietes in me maledicta resonarunt Et psallebant contra me, qui bibebant vinum, coactus malo tacere didici rectius esse arbitrans ponere custodiam ori meo et ostium munitum labiis meis, quam declinare cor in verba malitiae et, dum carpo vitia, in vitium detractions incurrere."
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 1:17)
Tacerem, si me remorderet conscientia, et in aliis meum crimen non reprehenderem nec per trabem oculi mei alterius festucam viderem.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 4:21)
Prudentis viri est ac prudentium feminarum dissimulare, immo emendare, quod in se intellegant, et indignari sibi magis quam mihi nee in monitorem maledicta congerere, qui, ut isdem teneatur criminibus, certe in eo melior est, quod sua ei mala non placent.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 5:3)
Roma, ut condita est, duos fratres simul habere reges non potuit et parricidio dedicatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 15:6)
immo apertum parricidium, quod non viribus sed voluntate commisit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 11:6)
criminibus debent hortos praetoria mensas, argentum vetus et stantem extra pocula caprum, quem patitur dormire nurus corruptor avarae, quem sponsae turpes et praetextatus adulter?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I24)
"ense velut stricto quotiens Lucilius ardens infremuit, rubet auditor cui frigida mens est criminibus, tacita sudant praecordia culpa, inde ira et lacrimae."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I73)
quid agas, cum dira et foedior omni crimine persona est?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV7)
omne aliud crimen mox ferrea protulit aetas:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI6)
"meruit quo crimine servus supplicium?"
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI109)
iram atque animos a crimine sumunt.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI151)
praestabat castas humilis fortuna Latinas quondam, nec vitiis contingi parva sinebant tecta labor somnique breves et vellere Tusco vexatae duraeque manus ac proximus urbi Hannibal et stantes Collina turre mariti, nunc patimur longae pacis mala, saevior armis luxuria incubuit victumque ulciscitur orbem, nullum crimen abest facinusque libidinis, ex quo paupertas Romana perit, hinc fluxit ad istos et Sybaris colles, hinc et Rhodos et Miletos atque coronatum et petulans madidumque Tarentum prima peregrinos obscaena pecunia mores intulit, et turpi fregerunt saecula luxu divitiae molles, quid enim Venus ebria curat?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI153)
crimen commune tacetur:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI197)

SEARCH

MENU NAVIGATION