도구

도구

라틴어 문장 검색

diuinusque per eos sermo cotidie non solum in ecclesiis, uerum etiam per triuia, per rura praedicabatur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XVII. 1:5)
oppida, rura, casas, uicos, castella propter euangelizandum, non equitando, sed apostolorum more pedibus incedendo peragrare.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXVIII. 1:4)
Flava Ceres, tibi sit nostro de rure corona Spicea, quae templi pendeat ante fores, Pomosisque ruber custos ponatur in hortis, Terreat ut saeva falce Priapus aves.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 16)
Rura colam, frugumque aderit mea Delia custos, Area dum messes sole calente teret, Aut mihi servabit plenis in lintribus uvas Pressaque veloci candida musta pede;
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 512)
rura cano rurisque deos.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 125)
rura ferunt messes, calidi cum sideris aestu deponit flauas annua terra comas.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 130)
rure leuis uerno flores apis ingerit alueo, compleat ut dulci sedula melle fauos.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 131)
rure puer uerno primum de flore coronam fecit et antiquis imposuit Laribus.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 134)
rure etiam teneris curam exhibitura puellis molle gerit tergo lucida uellus ouis.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 135)
Rura meam, Cornute, tenent uillaeque puellam:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 31)
o ualeant fruges, ne sint modo rure puellae:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 340)
illa saepe gregis diti placitura magistro ad iuuenem festa est uecta puella die, cum qua fecundi redierunt munera ruris, caseus et niueae candidus agnus ouis.)
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 518)
Inuisus natalis adest, qui rure molesto et sine Cerintho tristis agendus erit.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 141)
ibi Latinum apud penates deos domesticum publico adiunxisse foedus filia Aeneae in matrimonium data.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 25:3)
ut vero iam equitum clamor exire iubentium instabat, iam fragor tectorum quae diruebantur ultimis urbis partibus audiebatur, pulvisque ex distantibus locis ortus velut nube inducta omnia impleverat, raptim quibus quisque poterat elatis, cum larem ac penates tectaque in quibus natus quisque educatusque esset relinquentes exirent, iam continens agmen migrantium impleverat vias, et conspectus aliorum mutua miseratione integrabat lacrimas, vocesque etiam miserabiles exaudiebantur mulierum praecipue, cum obsessa ab armatis templa augusta praeterirent ac velut captos relinquerent deos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 310:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION