도구

도구

라틴어 문장 검색

Acilium consulem dicit ab urbe condita anno quingent­esimo sexagesimo secundo, inito mox bello Aetolico.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 21:4)
Ergo C. Caesar exordium novae ordinationis initurus dies omnes qui adhuc confusionem poterant facere consumpsit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 3:1)
Namque inituros bellum iussit his ipsis verbis semet ipsum auxiliatorem invocare hortarique.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 18:2)
Sic et imperator Traianus initurus ex ea provincia Parthiam cum exercitu constantissimae religionis hortantibus amicis, qui maxima huiusce numinis ceperant experimenta, ut de eventu consuleret rei coeptae, egit Romano consilio prius explorando fidem religionis, ne forte fraus subesset humana:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 14:3)
Demosthenes, inquit, excitatus ad Laidis famam, cuius formam tunc Graecia mirabatur, accessit, ut et ipse famoso amore potiretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 11:2)
Caninius quoque Revilus, qui uno die, ut iam Servius retulit, consul fuit, rostra cum ascendisset, pariter honorem iniit consulatus et eieravit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 6:1)
Hinc et Iuno ipsa conqueritur non magis quod Aeneam contigisset contra suam velle in Italiam pervenire quam quod optato potiretur Tibridis alveo, quia sciret eum hoc amne purificatum posse sacra etiam sibi rite perficere:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, I. 4:1)
Primus init bellum Tyrrhenis asper ab oris, — Filius huic iuxta Lausus, — Post hoc insignem fama per gramina currum, — Tum gemini fratres, — Nec Praenestinae fundator, — At Messapus equum domitor, — Ecce Sabinorum prisco de sanguine, — Hic Agamemnonius, — Et te montosae, — Quin et Marrubia venit de gente sacerdos, — Ibat et Hippolyti proles.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 14:2)
qui solent cum concubinis, non cum coniugibus, inire convivia, tamquam has et in vulgus produci et lascivire quoque, illas non nisi domi abditas tueri deceat tectum pudorem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 3:2)
Quibus hoste potito Faucibus, emitti terrarum in devia Martem Inque feras gentes, Caesar videt.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:20)
O quantum donata pace potitos Excussis umquam ferrum librasse lacertis Poenituit, tolerasse sitim, frustraque rogasse Prospera bella deos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 4:33)
Iam sedes Libyca tellure potito Haec fuit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 6:53)
tandemque potitus Pectore Cirrhaeo, non umquam plenior artus Phoebados irrupit Paean:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:41)
tum Calabro portu te crede potitum, Cum iam non poterit puppi nostraeque saluti Altera terra dari Quid tanta strage paretur, Ignoras?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 5:87)
Non te funesta scelerum mercede potitum, Sed dubium fati, Caesar, generoque minorem Adspicens, Stygias Magno duce liber ad umbras Et securus eo:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 6:32)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION