라틴어 문장 검색

haud parvam rem esse ab totiens victore hoste vinci desisse ac respirasse ab continuis cladibus - haec nequiquam praemonito magistro equitum Romam est profectus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 215:1)
quid enim aliud quam admonendi essetis, ut morem traditum a patribus necessario ad rem militarem exemplo servaretis?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 724:1)
postero die omnium animi ad oppugnandum accenduntur, utique postquam corona aurea muralis proposita est, atque ipse dux castelli loco positi segnem oppugnationem Sagunti expugnatoribus exprobrabat, Cannarum Trasumennique et Trebiae singulos admonens universosque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 232:1)
cum T. Otacilius ferociter eum continuare consulatum velle vociferaretur atque obstreperet, lictores ad eum accedere consul iussit et, quia in urbem non inierat protinus in campum ex itinere profectus, admonuit cum securibus sibi fasces praeferri.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 115:1)
cum haruspices ad imperatorem id pertinere prodigium praemonuissent et ab occultis cavendum hominibus consultisque, nulla tamen providentia fatum imminens moveri potuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 240:1)
admonerent non Campanos neque Tarentinos esse eos sed Romanos, inde oriundos, inde in colonias atque in agrum bello captum stirpis augendae causa missos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 144:2)
et meminerant et admonebant alii alios supplicium ex se, non victoriam peti;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 295:1)
"Sed quid ultro metum inferre hosti et ab se remoto periculo alium in discrimen adducere quale sit, veteribus externisque exemplis admonere opus est?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 667:1)
quae ipsis sua sponte non succurrebant, ea duces admonendo atque hortando subiciebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 428:3)
ex iuventute Aetolorum quemquam reliquisset, ni Damocritus nunc belli quod instaret, nunc futurae solitudinis admonens, incertum cura gentis an ut adversaretur Scopae, parum donis cultus, partem iuniorum castigando domi continuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 496:1)
neque mirum, si, quibus sua sponte volutantibus res inter se repugnantes obtorpuerant quodam modo animi, eos si orationes quoque insuper turbaverant utrimque, quae difficilia essent, promendo admonendoque per totum diem habitae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 240:1)
Philippus societatis secum admonet et iuris iurandi et modo postulat ut secum stemus, modo ne intersimus armis, contentum ait se esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 251:1)
laevo cum omni levi armatura in hostem vadit, simul admonens cum iisdem Macedonibus pugnaturos quos ad Epiri fauces, montibus fluminibusque saeptos, victa naturali difficultate locorum expulissent acieque expugnassent,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 83:3)
nam alias auxiliis iuverunt, alias providendo ac praemonendo conatus hostis causaque libertatis fuerunt Cauniis, Myndiis, Halicarnassensibus Samiisque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 263:1)
ipse Chalcidem profectus, deductis non a Chalcide solum sed etiam ab Oreo atque Eretria praesidiis, conventum ibi Euboicarum habuit civitatium admonitosque in quo statu rerum accepisset eos et in quo relinqueret dimisit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 579:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION