라틴어 문장 검색

Habebo ei fidem.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:47)
Cum vera amicitia nisi inter bonos esse non possit, qui nihil contra fidem vel bonos mores velle possint aut facere;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:7)
Et nos te vidimus, si non fallimur, cum iracundissimo homine summa religione colere amicitiam;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:35)
ubi nulla interveniebat inhonestas, nec fides laedebatur, nec minuebatur virtus, cedendum amico fuit, ut et tolerarem in quo videbatur excessisse, et ubi pax eius periclitabatur, voluntatem eius meae praeferrem.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:54)
qui denudat archana amici, perdet fidem.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:8)
Quid enim infelicius illo, qui fidem perdit, et desperatione languescit?
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:12)
Super omnia autem amicorum revelare secreta sacrilegium arbitremur, quo fides amittitur, et animae captivatae desperatio importatur.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:28)
vel si qui eorum quos eligendos dixisti, aut in ea ipsa vitia, aut in alia forte deteriora corruerint, qualis eis servanda sit fides, qualis exhibenda gratia.
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 2:5)
fides, intentio, discretio, patientia.
(DE AMICITIA, CAPUT XVIII. In amico probanda quatuor. 1:3)
Fides, ut ei te tua que omnia secure committas.
(DE AMICITIA, CAPUT XVIII. In amico probanda quatuor. 1:4)
Nihil in amicitia fide praestantius, quae ipsius et nutrix videtur et custos.
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:1)
Ipsa tamen fides in prosperis quidem latet, sed eminet in adversis.
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:6)
Si prospera nostra nulla umquam adversitas interpolet, quomodo amici probabitur fides?
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:17)
Multa sunt alia quibus probatur fides amici, quamuis in sinistris maxime.
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:19)
de eius fide ulterius nulla tibi debet esse cunctatio;
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 2:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION