라틴어 문장 검색

Didicerat enim a doctoribus auctoribusque suae salutis seruitium Christi uoluntarium, non coacticium esse debere.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVI. 1:11)
Mouet enim aera Dominus, uentos excitat, iaculatur fulgora, de caelo intonat, ut terrigenas ad timendum se suscitet, ut corda eorum in memoriam futuri iudicii reuocet, ut superbiam eorum dissipet, et conturbet audaciam, reducto ad mentem tremendo illo tempore, quando ipse caelis ac terris ardentibus uenturus est in nubibus, in potestate magna et maiestate, ad iudicandos uiuos et mortuos.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III. 3:6)
ammonuitque coniugem, ut uel tunc diuino se seruitio pariter manciparent, cum amplius pariter mundum amplecti, uel potius mundo seruire non possent.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XI. 1:1)
quorum prior postea ab eodem Caedualla, cum esset rex Geuissorum, occisus est, et prouincia grauiore seruitio subacta.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., [CAP. XV. 1:2)
ubi inter plurimos gentis Anglorum, uel interemtos gladio, uel seruitio addictos, uel de terra Pictorum fuga lapsos, etiam reuerentissimus uir Domini Trumuini, qui in eos episcopatum acceperat, recessit cum suis, qui erant in monasterio Aebbercurnig, posito quidem in regione Anglorum, sed in uicinia freti, quod Anglorum terras Pictorumque disterminat;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXIV [XXVI]. 1:11)
At Ioseph et ipse castitatis, humilitatis, pietatis, ceterarumque uirtutum exsecutor ac doctor eximius, cum seruitio absoluendus adtonsus esse legitur, patet profecto, quia tempore seruitutis intonsis in carcere crinibus manere solebat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 9:3)
quippe qui quamuis ex parte sui sint iuris, nonnulla tamen ex parte Anglorum sunt seruitio mancipati.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXIII. 2:4)
"Hic placet, angustis quod equom conpescit habenis, Hic placidam niveo pectore pellit aquam, Hic, quia fortis adest audacia, cepit;"
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 47)
illi etiam tauros primi docuisse feruntur seruitium et plaustro supposuisse rotam.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 128)
Hic mihi seruitium uideo dominamque paratam:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 41)
seruitium sed triste datur, teneorque catenis, et numquam misero uincla remittit Amor, et seu quid merui seu nil peccauimus, urit.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 43)
te nascente nouum Parcae cecinere puellis seruitium et dederunt regna superba tibi.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 112)
Iam faciam quodcumque uoles, tuus usque manebo, nec fugiam notae seruitium dominae, sed Veneris sanctae considam uinctus ad aras:
(티불루스, Elegiae, 3권, Incerti Auctoris21)
hic rem Romanam iniquo loco ad prima signa animo atque audacia sustinebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 130:2)
et alia Romana acies audacia regis accensa fundit Sabinos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 137:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION