라틴어 문장 검색

Ex quo intellegitur, quod verum, simplex sincerumque sit, id esse naturae hominis aptissimum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 17:3)
Numquam omnino periculi fuga committendum est, ut imbelles timidique videamur, sed fugiendum illud etiam, ne offeramus nos periculis sine causa, quo esse nihil potest stultius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 108:1)
Etenim virtus omnis tribus in rebus fere vertitur, quarum una est in perspiciendo, quid in quaque re verum sincerumque sit, quid consentaneum cuique, quid consequens, ex quo quaeque gignantur, quae cuiusque rei causa sit, alterum cohibere motus animi turbatos, quos Graeci πάθη nominant, appetitionesque, quas illi ὁρμάσ, oboedientes efficere rationi, tertium iis, quibuscum congregemur, uti moderate et scienter, quorum studiis ea, quae natura desiderat, expleta cumulataque habeamus, per eosdemque, si quid importetur nobis incommodi, propulsemus ulciscamurque eos, qui nocere nobis conati sint, tantaque poena afficiamus, quantam aequitas humanitasque patitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 23:1)
Quid autem est stultius quam, quod libenter facias, curare, ut id diutius facere non possis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 71:5)
Quid vero est stultius quam venditorem eius rei, quam vendat, vitia narrare?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 69:7)
Si tabulam de naufragio stultus arripuerit, extorquebitne earn sapiens, si potuerit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 114:6)
Atque illud etiam (O stultum hominem, dixerit quispiam, et repugnantem utilitati suae!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 129:5)
At stulte, qui non modo non censuerit captivos remittendos, verum etiam dissuaserit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 130:1)
Quo modo stulte?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 130:2)
Fuit igitur stulta calliditas perverse imitata prudentiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 147:7)
satis id est magnum, quod potes praestare, ut in iudiciis ea causa, quamcumque tu dicis, melior et probabilior esse videatur, ut in contionibus et in sententiis dicendis ad persuadendum tua plurimum valeat oratio, denique ut prudentibus diserte, stultis etiam vere videare dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 44:3)
stultitia autem excusationem non habet, quia nemo videtur, aut quia crudus fuerit aut quod ita maluerit, stultus fuisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 125:1)
Quo quidem in genere familiaris noster M. Buculeius, homo neque meo iudicio stultus et suo valde sapiens et ab iuris studio non abhorrens, simili [in re] quodam modo nuper erravit:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 179:1)
erantque multi qui, quamquam non ita se rem habere arbitrarentur, tamen, quo facilius nos incensos studio discendi a doctrina deterrerent, libenter id, quod dixi, de illis oratoribus praedicarent, ut, si homines non eruditi summam essent prudentiam atque incredibilem eloquentiam consecuti, inanis omnis noster esse labor et stultum in nobis erudiendis patris nostri, optimi ac prudentissimi viri, studium videretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 1:3)
in testem stultum, cupidum, levem, si facile homines audituri videbuntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 229:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION