도구

도구

라틴어 문장 검색

Me quidem, quotiens ad antiqua exempla respexi, paupertatis uti solaciis pudet, quoniam quidem eo temporum luxuria prolapsa est, ut maius viaticum exulum sit, quam olim patrimonium principum fuit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 86:1)
Sed quia, dum in illum portum, quem tibi studia promittunt, pervenis, adminiculis quibus innitaris opus est, volo interim solacia tibi tua ostendere.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 122:1)
Numerarem inter magna solacia patrem quoque tuum, nisi abesset;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 130:1)
Maximum adhuc solacium tuum tacueram, sororem tuam, illud fidelissimum tibi pectus, in quod omnes curae tuae pro indiviso transferuntur, illum animum omnibus nobis maternum.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 132:1)
illa pro quaestura mea gratiam suam extendit et, quae ne sermonis quidem aut clarae salutationis sustinuit audaciam, pro me vicit indulgentia verecundiam.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 133:3)
Hoc est, mater carissima, solacium quo reficiaris.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 134:1)
Maximum ergo solacium est cogitare id sibi accidisse, quod omnes ante se passi sunt omnesque passuri;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 5:1)
Quam diu fuerit ullus litteris honor, quam diu steterit aut Latinae linguae potentia aut Graecae gratia, vigebit cum maximis viris, quorum se ingeniis vel contulit vel, si hoc verecundia eius recusat, applicuit.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 12:4)
Luget Polybius, et in uno fratre quid de reliquis possit metuere admonitus etiam de ipsis doloris sui solaciis timet.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 19:2)
Qui si nos torquet, non adiuvat, primo quoque tempore deponendus est et ab inanibus solaciis atque amara quadam libidine delendi animus recipiendus est.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 21:7)
Et solacium debes esse illorum et consolator ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 29:2)
Ab hac te infamia vindica, ne videatur omnibus plus apud te valere unus dolor quam haec tam multa solacia.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 71:4)
Est autem hoc ipsum solacii loco, inter multos dolorem suum dividere ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 72:3)
in hoc uno tibi satis praesidi, solaci est.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 73:2)
Nec dubito, cum tanta illi adversus omnes suos sit mansuetudo tantaque indulgentia, quin iam multis solaciis tuum istud vulnus obduxerit, iam multa, quae dolori obstarent tuo, congesserit.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 74:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION