라틴어 문장 검색

Perimere cum te vellet infestus Creo, lacrimis meis evictus exilium dedit.
(세네카, 메데아 8:25)
non ubi impellit Rhodanus profundum, aut ubi in rivos nivibus solutis sole iam forti medioque vere tabuit Haemus.
(세네카, 메데아 10:12)
illi soluta crine, succincta anguibus ultrix Erinys venit ad Stygios toros raptasque thalamis sanguine extinxit faces:
(세네카, 옥타비아 5:3)
curis solutus exul, intrepidus, vagans (caelum deosque testor) in regnum incidi:
(세네카, 오이디푸스 1:6)
Solutus onere regio regni bonis fruor domusque civium coetu viget, nec ulla vicibus surgit alternis dies qua non propinqui munera ad nostros lares sceptri redundent;
(세네카, 오이디푸스 8:22)
erumpit oculis ignis et lassae genae lucem recusant, nil idem dubiae placet artusque varie iactat incertus dolor, nunc ut soluto labitur moriens gradu et vix labante sustinet collo caput, nunc se quieti reddit et.
(세네카, 파이드라 5:3)
seges illa magnum fenus agricolae dabit quaecumque laetis tenera luxuriat satis, arborque celso vertice evincet nemus quam non maligna caedit aut resecat" manus:
(세네카, 파이드라 6:17)
Evince quicquid obstat et mentem impedit
(세네카, Thyestes 450:1)
cingat tunicas palla solutas,
(세네카, Troades 97:1)
soluta cervix silicis impulsu, caput,
(세네카, Troades 1146:1)
non ille attulerat crinis in colla solutos aut testudineae carmen inerme lyrae, sed quali aspexit Pelopeum Agamemnona uultu, egessitque auidis Dorica castra rogis, aut qualis flexos soluit Pythona per orbis serpentem, imbelles quem timuere lyrae.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 618)
letum non omnia finit, luridaque euictos effugit umbra rogos.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 72)
pocula mi digitos inter cecidere remissos, palluerantque ipso labra soluta mero.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 832)
illas direptisque comis tunicisque solutis excipit obscurae prima taberna uiae.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 837)
quamquam diademate crinem fastigatus eas umerosque ex more priorum includat Sarrana chlamys, te picta togarum purpura plus capiat, quia res est semper ab aevo rara frequens consul, tuque o cui laurea, Iane, annua debetur, religa torpore soluto quavis fronde comas, subita nec luce pavescas principis aut rerum credas elementa moveri, nil natura novat:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 2)

SEARCH

MENU NAVIGATION