라틴어 문장 검색

Et non statim sine rationabilicausa et bene cognita ab eo divertas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 136:4)
Nisi quedam admodum intollerabilis iniuria exardescerit, ut quod nequerectum neque honestum sit fieri nec possit, ut non statim alienatio disiunctioquefacienda sit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 137:25)
cum enim dando egere coeperint, alienis bonis manus inferre coguntur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 45:13)
Melibeus vero post modum reversus, hoc videns coepit magno planctu flendocomas sibi dilaniare vestesque suas quasi more furiosi dilacerare.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 5:1)
Uxor autem jam dicta, ut taceret, coepit illum instanter ammonere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 5:2)
Cum autem vir a fletu aliquantulum cessasset animumque ægrum implevisset, coepit illum Prudentia monere dicens:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 7:1)
Super eo vero quod adjecit consentaneum, statim in negotio tibiproposito inspicere debes, utrum negotium illud vel consilium consentaneumsit rationi, an non.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 143:1)
Et licet bonumvideatur consilium, non tamen statim illud sumere vel capere debes, seddiligenter inspicere, quomodo poteris perficere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 150:3)
Nealtiori rei te imponas, in qua statim tremendum cavendumque sit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 151:7)
Tunc Prudentia, dilatione modica postulata, de voluntate viri, in ejustamen absentia, secreto illos adversarios suos ad se fecit vocari, in quorumpræsentia bona pacis et mala guerræ ac belli prædictomodo narrans, illos coepit hortari, ut de injuria sibi et domino Melibeoac filiæ ejus facta dolerent, ejusque domini præceptis cumjuramento ac juratoribus ac poena stare nullatenus differrent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 296:1)
quod bene potes facere, noli differre, ideoque consulo, ut statim fiat, quod post multas moras fieri deberet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 302:3)
Nam sicut hostio clauso domus esttenebrosa, eoque aperto, statim, fugatis tenebris, lumen subintrat, ita Deus, qui est ad ostium cordis nostri et pulsat, ut ipsemet testatur,dicens:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 22:2)
Et, si obstaculum peccatorum aufferatur, statim lumen Christi subintrat totumque cor ad Deiamorem illuminat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 22:4)
Statim in negotio nobis proposito inspicere debemus utrum negotium illud sitconsentaneum rationi an non.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 18:14)
Nam in negotionobis proposito statim recurrere debemus ad Deum et ad conscientiam nostram,et ad modum galli qui cum cantat cum alis ter se percutit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 20:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION