도구

도구

라틴어 문장 검색

C. Quid, definitionis quae ratio est et quae via?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 12장 1:1)
P. Non dubium est id quidem quin definitio genere declaretur et proprietate quadam aut etiam communium frequentia, ex quibus proprium quid sit eluceat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 12장 1:2)
maximeque valent et definitiones conglobatae et consequentium frequentatio et contrariarum et dissimilium et inter se pugnantium rerum conflictio et causae eaque quae sunt orta de causis, maximeque similitudines et exempla;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 16장 1:2)
Sin autem reprimendi, de incerto statu for- tunae dubiisque eventis rerum futurarum et de retinendis suis fortunis, si erunt secundae, sin autem adversae, de periculo commonendi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 27장 2:4)
in definitione:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 1:5)
Ne in definitionem quidem venit genere script ipsius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 31장 1:4)
Nunc de definitione audiamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 36장 1:2)
Non enim argumentando tractatur hoc genus, sed tamquam expli- cando excutiendoque verbo, ut, si in reo pecunia absoluto rursusque revocato praevaricationem accusator esse definiat omnem iudici corruptelam ab reo, defensor autem non omnem, sed tantum modo accusatoris corruptelam ab reo, sit ergo haec contentio primum verborum, in quo, etiam si propius accedat ad consuetudinem mentemque sermonis defensoris definitio, tamen accusator sententia legis nitetur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 36장 1:5)
com- muneque sit hoc praeceptum, ut cum uterque definierit quam maxime potuerit ad communem sensum vimque verbi, tum similibus exemplisque eorum qui ita locuti sint suam definitionem sententiamque confirmet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 36장 4:3)
Quam ob rem, ut hae feriae nobis ad utilissimos rei publicae sermones potissimum conferantur, Scipionem rogemus, ut explicet, quem existimet esse optimum statum civitatis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 53:5)
non solum ob eam causam fieri volui, quod erat aequum de re publica potissimum principem rei publicae dicere, sed etiam quod memineram persaepe te cum Panaetio disserere solitum coram Polybio, duobus Graecis vel peritissimis rerum civilium, multaque colligere ac docere, optimum longe statum civitatis esse eum, quem maiores nostri nobis reliquissent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 56:4)
Quare cum penes unum est omnium summa rerum, regem illum unum vocamus et regnum eius rei publicae statum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 69:2)
Nam vel rex aequus ac sapiens vel delecti ac principes cives vel ipse populus, quamquam id est minime probandum, tamen nullis interiectis iniquitatibus aut cupiditatibus posse videtur aliquo esse non incerto statu.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 69:6)
Atque hoc loquor de tribus his generibus rerum publicarum non turbatis atque permixtis, sed suum statum tenentibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 73:1)
itaque, cum patres rerum potirentur, numquam constitisse civitatis statum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 82:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION