라틴어 문장 검색

cur non divitiis Croesum superare potis sit uno qui in saltu tot bona possideat, prata, arva, ingentis silvas saltusque paludesque usque ad Hyperboreos et mare ad Oceanum?
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 1153)
Cumque significata per illam mentis aciem penetrando dulcescerent, adeo spiritus lectitantis fervore devotionis incaluit, ut nunquam possint superare oblivia nec memoria sine gaudio memorare. 3.
(단테 알리기에리, Epistolae 61:2)
non enim verba significando sufficiunt ubi mens ipsa quasi debria superatur. 3.
(단테 알리기에리, Epistolae 65:3)
superatne et vescitur aura, quem tibi iam Troya peperit fumante Creusa?
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 8:2)
natura enim in providendo non deficit ab hominis providentia, quia si deficeret, effectus superaret causam in bonitate:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 18:3)
Post hos vero Xerxes, Darii filius et rex in Persis, cum tanta gentiam moltitudine mundum invasit, cum tanta potentia, ut transitum maris Asyam ab Europa dirimentis inter Sexton et Abidon ponte superaverit.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 24:7)
6. Dicimus ergo quod nullus effectus superat suam causam, in quantum effectus est, quia nil potest efficere quod non est.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 68:1)
Cum igitur omnis nostra loquela - preter illam homini primo concreatam a Deo - sit a nostro beneplacito reparata post confusionem illam que nil aliud fuit quam prioris oblivio, et homo sit instabilissimum atque variabilissimum animal, nec durabilis nec continua esse potest, sed sicut alia que nostra sunt, puta mores et habitus, per locorum temporumque distantias variari oportet.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 68:2)
5. Si quis autem quod de Tuscis asserimus, de Ianuensibus asserendum non putet, hoc solum in mente premat, quod si per oblivionem Ianuenses ammicterent z licteram, vel mutire totaliter eos vel novam reparare oporteret loquelam.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 124:1)
Al cor gentil repara sempre amore.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 66:1)
4. Quandoque in carminibus excedere et in sillabis superari potest, ut si frons esset pentametra et quilibet versus esset dimeter, et metra frontis eptasillaba et versus endecasillaba essent.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 149:1)
5. Quandoque versus frontem superant sillabis et carminibus, ut in illa quam dicimus,
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 150:1)
7. Quandoque vero pedes caudam superant carminibus et sillabis, ut in illa quam diximus
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 154:1)
8. Quandoque pedes a sirmate superantur in toto, ut in illa quam diximus
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 156:1)
10. Pedes quoque versus in numero superant et superantur ab hiis:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 159:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION