도구

도구

라틴어 문장 검색

Naevi, quorum saepe et diu ad pedes iacuit stratus obsecrans per deos immortalis, ut aut secum iure contenderent aut iniuriam sine ignominia sibi imponerent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 31장 2:3)
Naevi lacrimans manum prehendit in propinquorum bonis proscribendis exercitatam, obsecravit per fratris sui mortui cinerem, per nomen propinquitatis, per ipsius coniugem et liberos, quibus propior P. Quinctio nemo est, ut aliquando misericordiam caperet, aliquam, si non propinquitatis, at aetatis suae, si non hominis, at humanitatis rationem haberet, ut secum aliquid integra sua fama qualibet, dum modo tolerabili, condicione transigeret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 31장 3:2)
itaque hoc te obsecrat, C. Aquili, ut, quam existimationem, quam honestatem in iudicium tuum prope acta iam aetate decursaque attulit, eam liceat ei secum ex hoc loco efferre, ne is de cuius officio nemo umquam dubitavit lx denique anno dedecore, macula turpissimaque ignominia notetur, ne ornamentis eius omnibus Sex.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 31장 5:1)
adsunt homines ex tota provincia nobilissimi, qui praesentes vos orant atque obsecrant, iudices, ut in actore causae suae deligendo vestrum iudicium ab suo iudicio ne discrepet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 4장 4:3)
datur etiam venia concinnitati sententiarum et arguti certique et circumscripti verborum ambitus conceduntur, de industriaque non ex insidiis sed aperte ac palam elaboratur, ut verba verbis quasi demensa et paria respondeant, ut crebro conferantur pugnantia comparenturque contraria et ut pariter extrema terminentur eundemque referant in cadendo sonum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 12장 1:1)
quod si ea quae dixi non ita essent, quis tamen se tam durum agrestemque praeberet qui hanc mihi non daret veniam, ut cum meae forenses artes et actiones publicae concidissent, non me aut desidiae, quod facere non possum, aut maestitiae, cui resisto, potius quam litteris dederem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 43장 2:1)
Et hic quidem, qui hanc a Laelio, ad quem scripsit, cui se purgat, veniam petit, et utitur ea traiectione verborum et nihilo tamen aptius explet concluditque sen- tentias.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 69장 1:5)
sed, obsecro te, ita venusta habeantur ista, non ut vincla virorum sint, sed ut oblectamenta puerorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon V, 2장 3:4)
quid enim, obsecro te, terrane tibi hoc nebuloso et caliginoso caelo aut sata aut concreta videtur tanta vis memoriae?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 59:6)
dēnique, cum Octāviānus veniam inmīcīs prōmīsisset, ego ē castrīs Pompēiī ēlāpsus ad Italiam nāvigāvit.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Pompēius ad patriam revenit13)
iam Rōmam tandem regressus ad Octāviānum festīnō ut veniam petam.’
(옥스포드 라틴 코스 3권, Pompēius ad patriam revenit14)
prō certō habeō Octāviānum veniam tibi datūrum esse.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Pompēius ad patriam revenit17)
ille laetissimus erat quod Octāviānus veniam sibi dederat.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Pompēius ad patriam revenit26)
Faceres si causa mea, Gratum esset et dedissem veniam supplici.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Mustela et homo4)
Saepe impetravit veniam confessus reus:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta.12)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION