라틴어 문장 검색

Et ductus cornu stabit sacer hircus ad aras et alibi:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 8:4)
Mirandum est huius poetae et circa nostra et circa externa sacra doctrinam.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 1:1)
Dedit ergo epitheton deo quo et argumentum veterum victoriarum Herculis et commemoratio novae historiae quae recenti Romano sacro causam dedit contineretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 11:6)
Κατὰ διαστολὴν, inquit, Potitiorum, qui ab Appio Claudio praemio corrupti sacra servis publicis prodiderunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 13:2)
quasi ministros eorum sacri custodes vocari.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 14:3)
nisi forte custodem dixit eam quae se prohibuerit et continuerit a sacris, ut ipse alibi:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 15:3)
Nam propria observatio est in Herculis sacris epulari sedentes:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 16:3)
Custoditur in eodem loco ut omnes aperto capite sacra faciant.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 17:1)
Verbis etiam singulis de sacro ritu quam ex alto petita significet, vel hinc licebit advertere:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 3:1)
Nam quicquid destinatum est dis sacrum vocatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 3:3)
Mos erat, inquit, Hesperio in Latio, quem protinus urbes Albanae coluere sacrum, nunc maxima rerum Roma colit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 8:2)
Et quoniam Festus pertinere ad cerimonias ait, hoc idem docuit Maro adiciendo sacrum:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 11:2)
— Quem protinus urbes Albanae coluere sacrum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 11:3)
Adiciendo deinde sacrum ostendit morem cerimoniis dicatum, quod Festus adseruit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 12:3)
— Morem ritusque sacrorum Adiciam,
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 13:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION