도구

도구

라틴어 문장 검색

Claudius, signo proposito pugnae ac paucis adhortatus milites, tribus simul portis eduxit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 313:2)
Lentuli circumeuntes Peloponnesi oppida, cum sine discrimine omnes civitates adhortarentur ut, quo animo qua fide adiuvissent Romanos Philippi primum, deinde Antiochi bello, eodem adversus Persea iuvarent, fremitum in contionibus movebant, Achaeis indignantibus eodem se loco esse, qui omnia a principiis Macedonici belli praestitissent Romanis, quo Messenii atque Elii, qui et Macedonis Philippi bello hostes fuissent Romanis et pro Antiocho postea arma adversus populum Romanum tulissent ac,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 391:1)
inde in Aetoliam progressi ac paucos ibi morati dies, dum in praetoris mortui locum alius sufficeretur, Lycisco praetore facto quem Romanorum favere rebus satis compertum erat, transierunt in Thessaliam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 396:1)
equidem pro paterno nostro hospitio faveo orationi tuae et opto ut aliquid mihi materiae praebeas agendae tuae apud senatum causae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 426:1)
cum victor equestri proelio rex parvo momento si adiuvisset debellatum esse clamaret, et opportune adhortanti supervenit phalanx quam sua sponte, ne audaci coepto deessent, Hippias et Leonnatus raptim adduxerant, postquam prospere pugnasse equitem acceperunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 647:1)
non enim solum qui partis Macedonum erant, sed plerique ingentibus obligati beneficiis, quidam vim superbiamque experti Persei, laeti eam famam accepere, non ob aliam causam quam pravo studio, quo etiam in certaminibus ludicris volgus utitur, deteriori atque infirmiori favendo.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 692:2)
favere enim pietati fideique deos, per quae populus Romanus ad tantum fastigii venerit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 12:1)
deos quoque huic favisse sorti spero eosdemque in rebus gerendis adfuturos esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 258:1)
Eumenes neque favit victoriae Persei, neque bello eam iuvare in animo habuit, non tam quia paternae inter eos inimicitiae erant quam ipsorum odiis inter se accensae:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 297:1)
Perseus una tantum spe Bisaltarum auxilii temptata, ad quos nequiquam miserat legatos, in contionem processit Philippum secum filium habens, ut et ipsos Amphipolitanos et equitum peditumque qui aut se persecuti aut fuga eodem delati erant adhortando animos confirmaret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 563:1)
et populum Romanum ab eo bello Punico forti fidelique opera adiutum, et favente populo Romano regnum adeptum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 154:1)
Persei partibus favimus et, quemadmodum Antiochi Philippique bello pro vobis adversus reges, sic pro rege adversus vos stetimus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 247:1)
favisse nos regi et vincere maluisse, ideo bello persequendos esse credunt alii;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 274:2)
si alii principum nostrorum vobis, alii regi faverunt, non postulo ut propter nos, qui partium vestrarum fuimus, regis fautores salvi sint;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 277:1)
in qua cognitione magis utra pars Romanis, utra regi favisset quaesitum est, quam utra fecisset iniuriam aut accepisset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 366:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION