라틴어 문장 검색

sine adsensione autem dico ut id quod agimus non opinemur verum esse aut nos id scire arbitremur, agamus tamen.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER SECUNDUS6)
nec enim ab isto officio, quod semper usurpavi cum valerem, abduci incommodo meo debui, nec ullo casu arbitror hoc constanti homini posse contingere, ut ulla intermissio fiat offici.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 10:7)
moveor enim tali amico orbatus, qualis, ut arbitror, nemo umquam erit, ut confirmare possum, nemo certe fuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 13:2)
quid arbitramur in vera facturos fuisse?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 31:6)
quod si ita esset, ut quisque minimum esse in se arbitraretur, ita ad amicitiam esset aptissimus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 38:3)
quam ob rem si cadit in sapientem animi dolor, qui profecto cadit, nisi ex eius animo exstirpatam humanitatem arbitramur, quae causa est cur amicitiam funditus tollamus e vita, ne aliquas propter eam suscipiamus molestias?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 61:1)
alius igitur finis verae amicitiae constituendus est, si prius, quid maxime reprehendere Scipio solitus sit, dixero.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 75:4)
quin etiam necesse erit cupere et optare ut quam saepissime peccet amicus, quo pluris det sibi tamquam ansas ad reprehendendum:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 75:9)
His igitur finibus utendum arbitror, ut, cum emendati mores amicorum sint, tum sit inter eos omnium rerum consiliorum voluntatum sine ulla exceptione communitas, ut etiam si qua fortuna accident ut minus iustae amicorum voluntates adiuvandae sint, in quibus eorum aut caput agatur aut fama, declinandum de via sit, modo ne summa turpitudo sequatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 78:1)
imbecilla enim est natura ad contemnendam potentiam, quam etiam si neglecta amicitia consecuti sint, obscuratum iri arbitrantur, quia non sine magna causa sit neglecta amicitia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 80:5)
sunt enim quidam qui molestas amicitias faciunt cum ipsi se contemni putant - quod non fere contingit nisi eis qui etiam contemnendos se arbitrantur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 92:2)
ea vero neglecta qui se amicos habere arbitrantur, se denique errasse sentiunt, cum eos gravis aliquis casus experiri cogit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 106:3)
Ne L. Valerium quidem Potitum arbitror non aliquid potuisse dicendo, qui post decemviralem invidiam plebem in patres incitatam legibus et contionibus suis mitigaverit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 14장 2:2)
catonis autem orationes non minus multae fere sunt quam Attici Lysiae, cuius arbitror plurimas esse - est enim Atticus, quoniam certe Athenis est et natus et mortuus et functus omni civium munere, quamquam Timaeus eum quasi Licinia et Mucia lege repetit Syracusas - et quodam modo est non nulla in eis etiam inter ipsos similitudo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 16장 2:1)
se quae fecisset honoris eorum causa studiose accurateque fecisse, sed se arbitrari causam illam a Ser.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 22장 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION