라틴어 문장 검색

Haec ideo nostrae historiae inserenda credidimus, ut admoneremus lectorem operum Domini, quam terribilis in consiliis super filios hominum;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXIII [XXV]. 3:12)
Ammonebat ergo illum sedulo, ut confiteretur, et emendaret, ac relinqueret scelera sua, priusquam subito mortis superuentu tempus omne paenitendi et emendandi perderet.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIII.5)
Corripiebatur quidem sedulo a fratribus ac maioribus loci, atque ad castigatiorem uitam conuerti ammonebatur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIV.4)
Sed et tuam nunc prudentiam, rex, admoneo, ut ea, quae unitati catholicae et apostolicae ecclesiae concinnant, una cum gente, cui te Rex regum et Dominus dominorum praefecit, in omnibus seruare contendas.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 11:15)
Saepe aliam tenui, sed iam cum gaudia adirem, Admonuit dominae deseruitque Venus.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 520)
Admonui quotiens
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 99)
- quidquid Amalthea, quidquid Marpesia dixit Herophile, Phyto Graia quod admonuit, quaeque Aniena sacras Tiburs per flumina sortes portarat sicco pertuleratque sinu - haec fore dixerunt belli mala signa cometen, multus ut in terras deplueretque lapis.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 534)
nam cura nouatur, cum memor ante actos semper dolor admonet annos.
(티불루스, Elegiae, 3권, Panegyricus Messallae58)
admonere paterni beneficii ac pro eo gratiam repetere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 480:2)
revocatis deinde ad concilium Latinis Tarquinius conlaudatisque qui Turnum novantem res pro manifesto parricidio merita poena adfecissent, ita verba fecit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 527:1)
enimvero deorum ira admonuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 395:1)
id admoneo, ne quis immutationem virorum ipsorum esse quae nominum est putet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 36:4)
amotis inde seditionis auctoribus patres circumire plebem inserentesque se in circulos sermones tempori aptos serere, admonere ut viderent in quod discrimen rem publicam adducerent:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 192:1)
nec minus ferociter M. Horatium Barbatum isse in certamen, decem Tarquinios appellantem admonentemque Valeriis et Horatiis ducibus pulsos reges.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 415:1)
dimissis legatis admonet milites Verginius in re non maxima paulo ante trepidatum esse quia sine capite multitudo fuerit, responsumque quamquam non inutiliter, fortuito tamen magis consensu quam communi consilio esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 547:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION