도구

도구

라틴어 문장 검색

139. Dum de “ambitu” loquimur, peculiari modo necessitudinem quandam significamus:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 183:1)
Revera “tuendus ambitus constituere debebit partem necessariam processus progressionis et considerari non poterit segregato modo”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 185:3)
Hodie inquisitio quaestionum ambitalium separari non potest a perscrutatione circumstantiarum humanarum, familiarium, operis, urbanarum nec non a relatione uniuscuiusque personae secum, quae definitum generat modum relationum cum aliis et cum ambitu.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 185:5)
142. Si omnia societatis vinculo continentur, etiam status salutis institutionum alicuius societatis secum importat pro ambitu et qualitate vitae humanae consecutiones:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 186:1)
Possumusne id sperare fore ut leges et normae de ambitu realiter efficaces sint?
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 186:9)
Ita, exempli gratia, consumptio stupefactivorum medicamentorum in divitibus societatibus constantem inducit et crescentem necessitatem proventuum qui e regionibus pauperibus depromuntur, in quibus mores corrumpuntur, vitae delentur atque tandem ambitus pervertitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 186:12)
Instantius postulat ut animus in locales culturas intendatur tempore quo de quaestionibus disputatur super ambitu, dialogo videlicet instituto inter sermonem technicum scientificum et sermonem popularem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 188:6)
Agitur de cultura intellecta non solum veluti monumentis praeteriti temporis, sed peculiariter eius in viva, dynamica et activa notione, quae excludi non potest tempore quo iterum cogitatur de necessitudine inter hominem et ambitum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 188:7)
Novi orientes processus non semper concludi possunt schematibus extrinsecus constitutis, at cultura locali exstantibus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 189:3)
145. Multae formae, crebrae compilationis degradationisque ambitus, exhaurire possunt non solum subsidia subsistentiae loci, sed etiam sociales opes quae modum vivendi praestiterunt, qui perdiu sustinuit culturalem identitatem atque sensum exsistentiae convictusque.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 190:1)
Ambitus in quibus vivimus, magnum habent pondus apud nostram vivendi, sentiendi et agendi considerandam rationem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 193:2)
Eodem tempore, nostro in cubiculo, nostra in domo, nostro in loco operis nostraque in urbis parte ambitu utimur ad nostram identitatem significandam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 193:3)
Nos ambitui accommodare studemus, et cum ille est inordinatus, confusus vel inquinamento visuali et acustico saturatus, excessus stimulorum nos provocat ad quaerendam conformandamque identitatem integratam et felicem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 193:4)
148. Mirabilis est inventio et magnanimitas personarum et coetuum qui evertere limites ambitus valent, condicionum effectus mutantes malos atque discentes vitam suam moderari inter res confusas mutabilesque.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 194:1)
Vita socialis positiva et benefica incolarum lucem effundit in ambitum adspectu primo incommodum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 194:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION