라틴어 문장 검색

mala enim et impia consuetudo est contra deos disputandi, sive ex animo id fit sive simulate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 168:3)
A consuetudine oculorum animum abducere difficillimum dicebas, sed, cum deo nihil praestantius esset, non dubitabas quin mundus esset deus, quo nihil in rerum natura melius esset:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 20:3)
"Saturnus quia se saturat annis, Mavors quia magna vertit, Minerva quia minuit aut quia minatur, Venus quia venit ad omnia, Ceres a gerendo". quam periculosa consuetudo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 62:4)
Et si verum est quod Aristo Chius dicere solebat, nocere audientibus philosophos is qui bene dicta male interpretarentur (posse enim asotos ex Aristippi, acerbos e Zenonis schola exire) - prorsus, si qui audierunt vitiosi essent discessuri, quod perverse philosophorum disputationem interpretarentur, tacere praestaret philosophis quam iis qui se audissent nocere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 78:3)
iudicia, suffragia, consuetudines praeterea et familiaritates multisque cum multis res rationesque contractae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 71:5)
Haec igitur et talia circumspicienda sunt in omni officio [et consuetudo exercitatioque capienda], ut boni ratiocinatores officiorum esse possimus et addendo deducendoque videre, quae reliqui summa fiat, ex quo, quantum cuique debeatur, intellegas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 78:5)
Quapropter in adeundis periculis consuetudo imitanda medicorum est, qui leviter aegrotantes leniter curant, gravioribus autem morbis periculosas curationes et ancipites adhibere coguntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 108:2)
plerumque autem parentium praeceptis imbuti ad eorum consuetudinem moremque deducimur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 151:2)
illa enim ipsa praecepta sunt, nec quemquam hoc errore duci oportet, ut, si quid Socrates aut Aristippus contra rnorem consuetudinemque civilem fecerint locutive sint, idem sibi arbitretur licere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 190:2)
In quo verbo lapsa consuetudo deflexit de via sensimque eo deducta est, ut honestatem ab utilitate secernens constitueret esse honestum aliquid, quod utile non esset, et utile, quod non honestum, qua nulla pernicies maior hominum vitae potuit afferri.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 12:3)
Sensim hanc consuetudinem et disciplinam iam antea minuebamus, post vero Sullae victoriam penitus amisimus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 36:2)
vult hoc multitude, patitur consuetudo, fert etiam humanitas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 67:5)
At qui opera, id est virtute et industria, benefici et liberales erunt, primum, quo pluribus profuerint, eo plures ad benigne faciendum adiutores habebunt, dein consuetudine beneficentiae paratiores erunt et tamquam exercitatiores ad bene de multis promerendum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 70:1)
Omnino meminisse debemus, id quod a nostris hominibus saepissime usurpatum iam in proverbii consuetudinem venit, largitionem fundum non habere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 72:3)
Hanc ergo consuetudinem benignitatis largitioni munerum longe antepono;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 84:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION