도구

도구

라틴어 문장 검색

An, si eadem superbia qua sponsionem istam expresserunt nobis Samnites coegissent nos verba legitima dedentium urbes nuncupare, deditum populum Romanum vos tribuni diceretis et hane urbem templa delubra fines aquas Samnitium esse?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 125:1)
virtutem in superbia, in audacia, in contemptu deorum hominumque ponis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 493:2)
sed et haec quae adhuc egi pervicacia tua et superbia coegit me loqui, et nisi Aemiliae legi parueris, in vincula duci iubebo, nec cum ita comparatum a maioribus sit ut comitiis censoriis, nisi duo confecerint legitima suffragia, non renuntiato altero comitia differantur, ego te, qui solus censor creari non possis, solum censuram gerere nunc patiar.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 495:1)
Campani ab superbia et odio Samnitium gladiatores, quod spectaculum inter epulas erat, eo ornatu armarunt Samnitiumque nomine compellarunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 575:2)
haud memorabilem rem per se, nisi documentum sit adversus superbiam nobilium plebeiae libertatis, referam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 683:1)
adeo omne libidinis crudelitatisque et inhumanae superbiae editum in miseros exemplum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 612:4)
ut vero praesidium mitti ab Hannibale audivit, Pyrrhi superbam dominationem miserabilemque Tarentinorum servitutem exempla referens, primo ne reciperetur praesidium palam vociferatus est, deinde ut receptum aut eiceretur aut, si malum facinus quod a vetustissimis sociis consanguineisque defecissent forti ac memorabili facinore purgare vellent, ut interfecto Punico praesidio restituerent Romanis se.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 77:1)
in Sicilia Romanis omnia mutaverat mors Hieronis regnumque ad Hieronymum nepotem eius translatum, puerum vixdum libertatem, nedum dominationem modice laturum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 46:1)
Hieronymus Syracusanorum rex, cuius pater Hiero amicus populi Romani fuerat, ad Carthaginienses defecit et propter crudelitatem superbiamque a suis interfectus est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXIV Periocha1)
ibi Hannibal benigne adlocutus Tarentinos testatusque quae praestitisset civibus eorum quos ad Trasumennum aut ad Cannas cepisset, simul in dominationem superbam Romanorum invectus, recipere se in domos suas quemque iussit et foribus nomen suum inscribere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 145:1)
merita inde sua in duces Carthaginienses commemoravit, avaritiam contra eorum superbiamque et omnis generis iniurias in se atque populares.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 277:1)
ego P. Cornelium rei publicae nobisque, non sibi ipsi privatim creatum consulem existimo, exercitusque ad custodiam urbis atque Italiae scriptos esse, non quos regio more per superbiam consules quo terrarum velint traiciant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 643:1)
nec sustinuissent Romani, nisi Locrensium multitudo, exacerbata superbia atque avaritia Poenorum, ad Romanos inclinasset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 99:2)
enimvero indignum id ratus Hannibal viatorem ad prendendum quaestorem misit subductumque in contionem non ipsum magis quam ordinem iudicum, prae quorum superbia atque opibus nec leges quicquam essent nec magistratus, accusavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 553:1)
et ut secundis auribus accipi orationem animadvertit et infimorum quoque libertati gravem esse superbiam eorum, legem extemplo promulgavit pertulitque, ut in singulos annos iudices legerentur, neu quis biennium continuum iudex esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 554:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION