도구

도구

라틴어 문장 검색

Qui ita dicerent, eos negavit adhuc se vidisse Antonius et eis hoc nomen dixit eloquentiae solis esse tribuendum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 54:1)
Me autem, Catule, fateor neque hodie in istis libris et cum istis hominibus vivere nec vero, id quod tu recte commeministi, ullum umquam habuisse sepositum tempus ad discendum ac tantum tribuisse doctrinae temporis, quantum mihi puerilis aetas, forenses feriae concesserint.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 85:3)
sed plus operae foro tribuebat, amicis, rei familiari.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 86:5)
Ita fit, ut agitatio rerum sit infinita, cognitio facilis, usus doctrinam confirmet, mediocris opera tribuatur, memoria studiumque permaneat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 88:1)
Quo quidem magis dubito tibine plus laudis an Graecis vituperationis statuam esse tribuendum:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 131:1)
C. Quot in partis tribuenda est omnis doctrina dicendi?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 1장 3:1)
Itaque cum Socratem unice dilexisset eique omnia tribuere voluisset, leporem Socraticum subtilitatemque sermonis cum obscuritate Pythagorae et cum illa plurimarum artium gravitate contexuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 26:8)
Deinde aut uni tribuendum est aut delectis quibusdam aut suscipiendum est multitudini atque omnibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 69:1)
Nam aequabilitas quidem iuris, quam amplexantur liberi populi, neque servari potest (ipsi enim populi, quamvis soluti ecfrenatique sint, praecipue multis multa tribuunt, et est in ipsis magnus dilectus hominum et dignitatum), eaque, quae appellatur aequabilitas, iniquissima est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 88:1)
es enim ita ingressus, ut, quae ipse reperias, tribuere aliis malis quam, ut facit apud Platonem Socrates, ipse fingere et illa de urbis situ revoces ad rationem, quae a Romulo casu aut necessitate facta sunt, et disputes non vaganti oratione, sed defixa in una re publica.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 34:2)
Ergo, inquit Scipio, cum ille Romuli senatus, qui constabat ex optimatibus, quibus ipse rex tantum tribuisset, ut eos patres vellet nominari patriciosque eorum liberos, temptaret post Romuli excessum, ut ipse regeret sine rege rem publicam, populus id non tulit desiderioque Romuli postea regem flagitare non destitit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 36:1)
Et ut advertatis animum, quam sapienter iam reges hoc nostri viderint, tribuenda quaedam esse populo (multa enim nobis de eo genere dicenda sunt), ne insignibus quidem regiis Tullus nisi iussu populi est ausus uti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 49:3)
esse enim hoc boni viri et iusti, tribuere id cuique, quod sit quoque dignum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 24:7)
Ecquid ergo primum mutis tribuemus beluis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 25:1)
omnem autem sermonem tribuimus non Tithono, ut Aristo Cius, parum enim esset auctoritatis in fabula, sed M. Catoni seni, quo maiorem auctoritatem haberet oratio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 4:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION