라틴어 문장 검색

An hoc inter minima aestimandum putas quod amicorum tibi fidelium mentes haec aspera, haec horribilis fortuna detexit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XV 1:11)
Quid igitur, num imbecillum ac sine uiribus aestimandum est quod omnibus rebus constat esse praestantius?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:11)
Sed quoniam id eis non propria uis sed hominum fallax adnectit opinio, uanescunt ilico cum ad eos uenerint qui dignitates eas esse non aestimant.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:21)
Sed cum, uti paulo ante disserui, plures gentes esse necesse sit ad quas unius fama hominis nequeat peruenire, fit ut quem tu aestimas esse gloriosum proxima parte terrarum uideatur inglorius.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XI 1:9)
Sed aestimate quam uultis nimio corporis bona, dum sciatis hoc quodcumque miramini triduanae febris igniculo posse dissolui.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XV 1:21)
Nam si extrinsecus acceptum putes, praestantius id quod dederit ab eo quod acceperit existimare possis;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:14)
quanti, inquit, aestimabis, si bonum ipsum quid sit agnoueris?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:4)
et esset, inquit, infiniti stuporis omnibusque horribilius monstris si, uti tu aestimas, in tanti uelut patris familias dispositissima domo uilia uasa colerentur, pretiosa sordescerent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:9)
— Si quis igitur pedibus incedere ualens ambulet alius que, cui hoc naturale pedum desit officium, manibus nitens ambulare conetur, quis horum iure ualentior existimari potest?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:7)
an tu aliter existimas?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:11)
Si igitur sese ipsi aestimare uelint, possuntne sibi supplicii expertes uideri, quos — Omnium malorum extremo — Nequitia non affecit modo, uerum etiam uehementer infecit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:21)
euenit igitur ut quem transformatum uitiis uideas hominem aestimare non possis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 2:8)
— Carebunt, inquit, ocius quam uel tu forsitan uelis uel illi sese aestiment esse carituros;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:9)
Recte, inquit, aestimas, sed qui conclusioni accedere durum putat aequum est uel falsum aliquid praecessisse demonstret uel collocationem propositionum non esse efficacem necessariae conclusionis ostendat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 2:1)
Num igitur ea mentis integritate homines degunt ut quos probos improbosue censuerunt eos quoque uti existimant esse necesse sit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 4:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION