도구

도구

라틴어 문장 검색

Nonnulla etiam mutata novis argumentis sententia variavit.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Editoris 14:2)
Vides igitur, ut tam magni laboris effectus tuum tantum spectet examen, nec in aures prodire publicas, nisi doctae sententiae adstipulatione nitatur.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Boetii 2:3)
Experiare igitur licet, quantum nobis in hoc studio longis tractus otiis labor adiecerit, an rerum subtilium fugas exercitatae mentis velocitas conprehendat, utrum ieiunae macies orationis ad ea, quae sunt caligantibus inpedita sententiis expedienda sufficiat.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Boetii 3:1)
Atqui tu hanc sententiam Platonis ore sanxisti beatas fore res publicas si eas uel studiosi sapientiae regerent uel earum rectores studere sapientiae contigisset.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:10)
Si inflammare sacras aedes uoluisse, si sacerdotes impio iugulare gladio, si bonis omnibus necem struxisse diceremur, praesentem tamen sententia, confessum tamen conuictumue punisset;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:33)
Qui nunc populi rumores, quam dissonae multiplicesque sententiae, piget reminisci;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:12)
Itaque non tam me loci huius quam tua facies mouet nec bibliothecae potius comptos ebore ac uitro parietes quam tuae mentis sedem requiro, in qua non libros sed id quod libris pretium facit, librorum quondam meorum sententias collocaui.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, X 1:9)
— Atqui, inquam, nullo existimauerim modo ut fortuita temeritate tam certa moueantur, uerum operi suo conditorem praesidere deum scio nec umquam fuerit dies qui me ab hac sententiae ueritate depellat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:5)
Papae autem, uehementer ammiror cur in tam salubri sententia locatus aegrotes.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:8)
— Uix, inquam, rogationis tuae sententiam nosco, nedum ad inquisita respondere queam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:12)
Habemus maximum tuae fomitem salutis ueram de mundi gubernatione sententiam, quod eam non casuum temeritati sed diuinae rationi subditam credis;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:37)
Solebas enim praesentem quoque, blandientem quoque uirilibus incessere uerbis eamque de nostro adyto prolatis insectabare sententiis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:7)
mirum est quod dicere gestio, eoque sententiam uerbis explicare uix queo.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XV 1:4)
o, inquam, summum lassorum solamen animorum, quam tu me uel sententiarum pondere uel canendi etiam iucunditate refouisti, adeo ut iam me posthac imparem fortunae ictibus esse non arbitrer!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, I 1:3)
in quo quanta sit naturae uis facile monstratur, cum licet uariae dissidentesque sententiae tamen in diligendo boni fine consentiunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:17)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION