도구

도구

라틴어 문장 검색

ultra eos equitum minus tria milia opposuit, ex quibus Eumenis octingenti, reliquus omnis Romanus equitatus erat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 444:2)
ad latus dextrum phalangitarum mille et quingentos Gallograecorum pedites opposuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 454:1)
nam quemadmodum comminus, ubi in vicem pati et inferre vulnera licet, accendit ira animos eorum, ita ubi ex occulto et procul levibus telis vulnerantur, nec quo ruant caeco impetu habent, velut ferae transfixae in suos temere incurrunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 264:1)
ipse cum equitibus duarum legionum paulum circumvectus in cuneum hostium, qui mediam urgebat aciem, ab latere incurrit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 358:1)
quod ubi consul vidit nulla parte moveri Ligurum signa, imperat equitibus ut equos conscendant ac tribus simul partibus in hostes quanto maximo possent tumultu incurrant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 72:1)
primi omnium Thraces, haud secus quam diu claustris retentae ferae, ita concitati cum ingenti clamore in dextrum cornu, Italicos equites, incurrerunt ut usu belli et - ingenio impavida gens turbaretur . . . . hastas petere pedites .... nunc succidere crura equis, nunc ilia suffodere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 642:1)
his difficultatibus et impedimentis pugnae illud opponitur:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 502:1)
si vero aut ab latere aut ab tergo aliquid tumultus increpuit, ruinae modo turbantur, sicut tum adversus catervatim incurrentes Romanos et interrupta multifariam acie obviam ire cogebantur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 524:2)
Vix hercle, opinor, si me opponam pignori.
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 1, scene 1147)
cum autem in tricliniis ceterisque conclavibus maximus est usus luminum, tum etiam in itineribus, clivis, scalis, quod in his saepius alii aliis obviam venientes ferentes sarcinas solent incurrere.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER SEXTUS, 6장41)
Scito ergo omnem condicionem versabilem esse et quicquid in ullum incurrit posse in te quoque incurrere.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 106:1)
Secundum ergo dictum illud oportet contra discordiam opponere concordiam, et ontra guerram opponere pacem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 181:8)
Quia sicut in his quae ex lege credi debent, quae tamen pro se rationem non habent, quaerere rationem stultum est, quia qui hoc facit, quaerit quod impossibile est inveniri, - et eis nolle credere sine ratione haereticum est, sic in his quae non sunt manifesta de se, quae tamen pro se rationem habent, eis velle credere sine ratione philosophicum non est, ideo - volentes sententiam christianae fidei de aeternitate mundi et sententiam Aristotelis et quorundam aliorum philosophorum reducere ad concordiam, ut sententia fidei firmiter teneatur quamquam in quibusdam demonstrari non possit, - ne incurramus stultitiam, quaerendo demonstrationem ubi ipsa non est possibilis, ne etiam incurramus haeresim, nolentes credere quod ex fide teneri debet, quia pro se demonstrationem non habet, sicut fuit mos quibusdam philosophis quibus nulla lex posita placuit, quia articuli legis positae pro se non habebant demonstrationem, ut etiam sententia philosophorum salvetur, quantum ratio eorum concludere potest, - nam eorum sententia in nullo contradicit christianae fidei nisi apud non intelligentes:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 1 1:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION