도구

도구

라틴어 문장 검색

At liquidas avium voces imitarier ore ante fuit multo quam levia carmina cantu concelebrare homines possent aurisque iuvare.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 47:1)
] haec animos ollis mulcebant atque iuvabant cum satiate cibi;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 47:5)
barbigeras oleaster eo iuvat usque capellas, effluat ambrosias quasi vero et nectare tinctus;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 31:6)
huc accedit item, quare queat id magis esse, haec quoque res adiumento motuque iuvatur, quod, simul a fronte est anelli rarior aeër factus inanitusque locus magis ac vacuatus, continuo fit uti qui post est cumque locatus aeër a tergo quasi provehat atque propellat.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 33:9)
sed tali fit uti propellat tempore ferrum, parte quod ex una spatium vacat et capit in se.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 33:11)
Ne tu, inquit, Aule, nimium nugator es, cum maluisti culpam deprecari quam culpa vacare:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 15:2)
Tum omnes Praetextatum iuvantes orare blandeque ad commune invitare consortium, Evangelum quidem saepius et maxime, sed nonnumquam et cum eo pariter ingressos.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 11:1)
et quia similes sunt solis effectibus effectus lunae in iuvando nocendoque, ideo feminas certis adflictas morbis σεληνοβλήτους et ἀρτεμιδοβλήτους vocant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 11:2)
Cum ergo sint huiusce sideris, id est solis, duo maximi effectus, alter quo calore temperato iuvat mortalium vitam, alter quo iactu radiorum nonnumquam pestiferum virus inmittit, duo eademque cognomina circa singulos effectus propriis enuntia­tionibus signant, appellantes deum Ἰήϊον atque Παιᾶνα:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 16:1)
Sed divinae providentiae vicit instantia, quae creditur iuvisse partum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 55:1)
Salus autem naturae lunaris effectus est quo corpora animantium iuvantur salutifero firmata temperamento.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 1:3)
quem morem secutus centum promisit per libellum in quo virgulae superductae pars ultra pecuniae defectionem protendebatur vacante infra loco.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 24:2)
Et vacet annales tantorum audire laborum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 17:4)
Non vacat quod dixit sedili.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 16:2)
Nec nomen apud se, quod fortuitum esse poterat, vacare permittit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 5:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION