도구

도구

라틴어 문장 검색

Ideo dicit Aristoteles, in libro Topicorum, quod "aliquid est problema de quo neutro modo opinamur, ut utrum mundus sit aeternus" vel non.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 10 60:6)
quomodo ex ipso sunt, utrum de novo vel ab aeterno, et quomodo per ipsum in esse conservantur, et quomodo in ipso sunt.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 10 61:3)
Dicimus ergo quod mundus non est aeternus, sed de novo creattus, quamvis hoc per rationes demonstrari non possit, ut superius visum est, sicut quaedam alia etiam quae pertinent ad fidem:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 10 63:1)
Item, virtus quae facit durationem aeternam, est virtus infinita, quia, si esset finita, tunc posset accipi virtus maior;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 70:1)
ergo, cum non possit esse duratio maior quam sit duratio aeterna, sequeretur quod virtus maior non faceret maiorem durationem quam virtus minor, quod est impossibile;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 70:2)
sicut duratione quae semper est non potest accipi maior duratio, sic oportet quod virtus quae facit durationem quae semper est sive aeterna, sit talis quod ea non potuit accipi virtus maior, et talis solum est virtus infinita.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 71:4)
illud est aeternum quod non habet ante se aliquam durationem, dico quod falsum est.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 72:3)
illud nunquam est quod habet ante se durationem aeternam.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 72:7)
Illud enim novum quod hodie factum est, habet ante se durationem aeternam, quia ipsam aeternitatem quae semper est, et tamen non est dicere quod ipsum nunquam est.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 72:9)
Ad confirmationem rationis dicendum quod non solum potuit agens agere novum effectum, quia ipsum habet novam substantiam, aut, quia ipsum habet aliquam novam virtutem vel situm, vel, quia prius subiacebat impedimento, aut, quia in suo passivo ex quo agit, facta est nova dispositio, sed etiam aliquod agens potest producere effectum novum per hoc quod ipsum habet voluntatem aeternam determinatam ad aliquam horam in qua vult agere, secundum illam voluntatem.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 80:4)
<10> Ad sequentem rationem dicendum est quod non oportet quod omne quod movetur post quietem reducatur ad motum aeternum, sed oportet quod omne quod movetur post quietem reducatur ad motum primum sicut ad aliquam suam causam qui non est post quietem;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 81:1)
Ad illud quod tu secundo arguis, dico quod ex quo fuerit talis forma voluntatis divinae ab aeterno, talem oportuit esse modum procedendi voliti ex voluntate, ut volitum perfecte sit sic conforme voluntati.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 85:1)
Praeterea, cum intellectus humani una sit potentia speculativa et alia practica, quod apparet ex hoc quod homo quorundam est speculativus quorum non est activus, ut aeternorum, et quorundam etiam est activus secundum regimen intellectus per quod operatur medium eligibile in omnibus actionibus humanis, ex hoc scimus has duas potentias intellectuales in genere esse in homine.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 2:1)
Et iterum cum quaedam in mundo sint entia nova, et unum novum non potest esse causa sufficiens alterius novi, ut ex se patet, sequitur manifeste quod omnia nova quae sunt in mundo universaliter sunt ex causa aeterna.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 9:2)
Docet se nullum extraordinarium honorem appetisse, sed exspectato legitimo tempore consulatus eo fuisse contentum, quod omnibus civibus pateret.
(카이사르, 내란기, 1권 32:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION