라틴어 문장 검색

Est etiam philosophus virtuosus moraliter loquendo propter tria.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 7:1)
philosophus autem gustavit delectationem intellectualem in speculando veritates entium, quae est maior quam delectatio sensus;
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 7:5)
actio autem philosophi est speculatio veritatis;
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 7:9)
ideo philosophus est facilius virtuosus quam alius.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 7:10)
Ideo philosophus vivit sicut homo innatus est vivere et secundum ordinem naturalem, cum onmes virtutes in eo inferiores et actiones earum sint propter virtutes superiores et actiones earum, et omnes universaliter propter virtutem supremam et actionem ultimam, quae est speculatio veritatis et delectatio in illa, et praecipue veritatis primae;
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 8:1)
Ideo philosophus ducit vitam valde voluptuosam.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 8:8)
Philosophus etiam cognoscens et considerans quod necesse est hanc causam esse sibi ipsi causam essendi, hoc est aliam causam non habere;
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 8:9)
nam ens illud in quo principium, a quo omnia, coniungitur fini, ad quem omnia, hoc est ens primum secundum philosophos et secundum sanctos deus benedictus.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 11:2)
Philosophus haec omnia considerans inducitur in admirationem huius primi principii et in amorem eius, quia nos amamus illud a quo nobis bona proveniunt, et maxime id amamus a quo nobis maxima bona proveniunt.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 11:7)
Ideo philosophus cognoscens omnia sua bona sibi provenire ex hoc primo principio et sibi conservari, quantum conservantur, per hoc primum principium inducitur in maximum amorem huius primi principii et secundum rectam rationem naturae et secundum rationem rectam intellectualem.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 11:8)
Haec est vita philosophi, quam quicumque non habuerit non habet rectam vitam.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 11:11)
Philosophum autem voco omnem hominem viventem secundum rectum ordinem naturae, et qui acquisivit optimum et ultimum finem vitae humanae.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 11:12)
qua sapientia, quibus philosophorum praeceptis intra quadriennium regiae amicitiae ter milies sestertium paravisset?
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIII, 42장8)
erant enim haec nova et incognita, et ipsorum quoque oratorum paucissimi praecepta rhetorum aut philosophorum placita cognoverant.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 19장 4:2)
ac ne ipse quidem ita sentit, sed more vetere et a nostris philosophis saepe celebrato sumpsit sibi contra dicendi partis.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 24장 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION