라틴어 문장 검색

sicut duratione quae semper est non potest accipi maior duratio, sic oportet quod virtus quae facit durationem quae semper est sive aeterna, sit talis quod ea non potuit accipi virtus maior, et talis solum est virtus infinita.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 71:4)
Dico quod non oportet.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 72:8)
et sic mundus est novus, et tale novum non oportet esse in tempore.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 76:5)
omnis effectus novus aliquam requirit novitatem in aliquo suorum principiorum, dico quod illud non oportet in agente per voluntatem, quia secundum antiquam voluntatem possunt fieri actiones novae praeter hoc quod facta sit transmutatio in voluntate vel in volente.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 80:3)
<10> Ad sequentem rationem dicendum est quod non oportet quod omne quod movetur post quietem reducatur ad motum aeternum, sed oportet quod omne quod movetur post quietem reducatur ad motum primum sicut ad aliquam suam causam qui non est post quietem;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 81:1)
si tamen inter aliqua duo nulla cadit duratio propter hoc quod unum est in nunc aeternitatis et alterum est in nunc temporis, et sic nulla inter ea cadit duratio, non oportet quod talia sint simul.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 83:2)
Ad illud quod tu secundo arguis, dico quod ex quo fuerit talis forma voluntatis divinae ab aeterno, talem oportuit esse modum procedendi voliti ex voluntate, ut volitum perfecte sit sic conforme voluntati.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 85:1)
Hinc legi Christi quemlibet christianum adhaerere et credere secundum quod oportet faciat auctor eiusdem legis Christus gloriosus qui est Deus benedictus in saecula saeculorum. Amen.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 13 90:12)
Cum in omni specie entis sit aliquod summum bonum possibile, et homo quaedam est species entis, oportet quod aliquod summum bonum sit homim possibile.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:1)
Qui simul ad eum sunt deducti, petierunt ut sibi liceret vera sine periculo proloqui.
(카이사르, 아프리카 전기 35:4)
Eodemque tempore signifer de legione prima transfugit, et innotuit quo die equestre proelium factum esset, suo signo perisse homines XXXV, neque licere castris Cn.
(카이사르, 히스파니아 전기 18:5)
Ita vix periculo liberatus petiit ab oppidanis ut ei liceret legatum ad Caesarem proficisci:
(카이사르, 히스파니아 전기 22:10)
Hoc praeterito tempore servi transfugae nuntiaverunt oppidanorum bona vendere [edictumque] ne cui extra vallum liceret exire nisi discinctum, idcirco quod ex quo die oppidum Ategua esset captum, metu conterritos conplures profugere Baeturiam;
(카이사르, 히스파니아 전기 22:13)
Sic erat dubius animus utrum nihil timere an omnia licere mallet.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 56:4)
Cuius oratione confirmatus Lentulus, ut in oppidum reverti liceat, petit:
(카이사르, 내란기, 1권 22:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION