도구

도구

라틴어 문장 검색

atqui hoc unum est quod praestantes quidem natura mentes sed nondum ad extremam manum uirtutum perfectione perductas allicere possit, gloriae scilicet cupido et optimorum in rem publicam fama meritorum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:5)
Nec fama notos efficit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIV 22:1)
robur enim magnitudoque uidetur praestare ualentiam, pulchritudo atque uelocitas celebritatem, salubritas uoluptatem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:19)
Quodsi neque id ualent efficere quod promittunt bonisque pluribus carent, nonne liquido falsa in eis beatitudinis species deprehenditur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:4)
Taceo, quod naturae minimum, quod auaritiae nihil satis est. Quare si opes nec summouere indigentiam possunt et ipsae suam faciunt, quid est quod eas sufficientiam praestare credatis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:36)
Si igitur reuerendos facere nequeunt dignitates, si ultro improborum contagione sordescunt, si mutatione temporum splendere desinunt, si gentium aestimatione uilescunt, quid est quod in se expetendae pulchritudinis habeant, nedum aliis praestent?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:27)
An uero regna regumque familiaritas efficere potentem ualet?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:1)
An tu potentem censes quem uideas uelle quod non possit efficere, potentem censes qui satellite latus ambit, qui quos terret ipse plus metuit, qui ut potens esse uideatur in seruientium manu situm est?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:13)
sed dum ruituros moles ipsa trahit, neuter quod uoluit effecit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:17)
quare splendidum te, si tuam non habes, aliena claritudo non efficit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XI 1:15)
Ex quibus omnibus illud redigere in summam licet quod haec quae nec praestare quae pollicentur bona possunt nec omnium bonorum congregatione perfecta sunt, ea nec ad beatitudinem quasi quidam calles ferunt nec beatos ipsa perficiunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XV 1:22)
Praestent echinis litora.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVI 14:1)
Considera uero, ne quod nihilo indigere, quod potentissimum, quod honore dignissimum esse concessum est, egere claritudine, quam sibi praestare non possit, atque ob id aliqua ex parte uideatur abiectius.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:19)
— In his igitur quae singula quaedam expetendorum praestare creduntur beatitudo nullo modo uestiganda est. — Fateor, inquam, et hoc nihil dici uerius potest.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:14)
Atque ut me interius animaduertisse cognoscas, quae unum horum, quoniam idem cuncta sunt, ueraciter praestare potest, hanc esse plenam beatitudinem sine ambiguitate cognosco.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION