라틴어 문장 검색

dignum praestabo me etiam pro laude merentis.
(호라티우스의 첫번째 편지, 0718)
Hae latebrae dulces et, iam si credis, amoenae incolumem tibi me praestant septembribus horis.
(호라티우스의 첫번째 편지, 167)
miraris, cum tu argento post omnia ponas,si nemo praestet, quem non merearis, amorem?
(호라티우스의 풍자, 1권, 01장54)
nam facie praestant, venucula convenit ollis;
(호라티우스의 풍자, 2권, 04장44)
oculi gladium non videntes tantum fibulam vident et, ne parum esset, quod non formidabat interitum, praestabat beneficium saevienti.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 8:3)
Hanc mihi Iesus pro eo vulnere, quod diabolus inflixerat, praestitit vivam reddendo pro mortua.
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 4:3)
O quotiens in heremo constitutus et in illa vasta solitudine, quae exusta solis ardoribus horridum monachis praestat habitaculum, putavi me Romanis interesse deliciis!
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 7:1)
Grande tibi beneficium praestitit:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 14:9)
Si cibus insulsior fuerit, contristamur et putamus nos Deo praestare beneficium, cum aquatius bibimus:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 26:8)
quamquam et haec in suggilationem nostri breviter dicta sint, si non praestet fides, quod exhibuit infidelitas.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 5:14)
"praestare tributa clientes cogimur et cultis augere peculia servis."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III79)
o nummi, vobis hunc praestat honorem, vos estis fratres, dominus tamen et domini rex si vis tu fieri, nullus tibi parvolus aula luserit Aeneas nec filia dulcior illo;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V68)
fortem animum praestant rebus quas turpiter audent, si iubeat coniunx, durum est conscendere navem;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI44)
Endromidas Tyrias et femineum ceroma quis nescit, vel quis non vidit vulnera pali, quem cavat adsiduis rudibus scutoque lacessit atque omnes implet numeros dignissima prorsus Florali matrona tuba, nisi si quid in illo pectore plus agitat veraeque paratur harenae, quem praestare potest mulier galeata pudorem, quae fugit a sexu?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI129)
praestabat castas humilis fortuna Latinas quondam, nec vitiis contingi parva sinebant tecta labor somnique breves et vellere Tusco vexatae duraeque manus ac proximus urbi Hannibal et stantes Collina turre mariti, nunc patimur longae pacis mala, saevior armis luxuria incubuit victumque ulciscitur orbem, nullum crimen abest facinusque libidinis, ex quo paupertas Romana perit, hinc fluxit ad istos et Sybaris colles, hinc et Rhodos et Miletos atque coronatum et petulans madidumque Tarentum prima peregrinos obscaena pecunia mores intulit, et turpi fregerunt saecula luxu divitiae molles, quid enim Venus ebria curat?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI153)

SEARCH

MENU NAVIGATION