도구

도구

라틴어 문장 검색

adversae deinde res admonuerunt religionum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 544:1)
et Roma cum frequentia crescere, tum tota simul exsurgere aedificiis et re publica impensas adiuvante et aedilibus velut publicum exigentibus opus et ipsis privatis - admonebat enim desiderium usus - festinantibus ad effectum operis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 42:1)
dein, postquam aspernabantur flagitium aures, minis territare atque identidem admonere fortunae;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 393:2)
subscripsit orationi eius consul cum meritis P. Deci laudibus, tum quae ex concordia consulum bona quaeque ex discordia mala in administratione rerum militarium evenirent memorando, quamque prope ultimum discrimen suis et collegae certaminibus nuper ventum foret, admonendo;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 301:2)
victor Martius lupus, integer et intactus, gentis nos Martiae et conditoris nostri admonuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 384:3)
quid enim aliud quam admonendi essetis, ut morem traditum a patribus necessario ad rem militarem exemplo servaretis?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 724:1)
postero die omnium animi ad oppugnandum accenduntur, utique postquam corona aurea muralis proposita est, atque ipse dux castelli loco positi segnem oppugnationem Sagunti expugnatoribus exprobrabat, Cannarum Trasumennique et Trebiae singulos admonens universosque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 232:1)
cum T. Otacilius ferociter eum continuare consulatum velle vociferaretur atque obstreperet, lictores ad eum accedere consul iussit et, quia in urbem non inierat protinus in campum ex itinere profectus, admonuit cum securibus sibi fasces praeferri.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 115:1)
admonerent non Campanos neque Tarentinos esse eos sed Romanos, inde oriundos, inde in colonias atque in agrum bello captum stirpis augendae causa missos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 144:2)
et meminerant et admonebant alii alios supplicium ex se, non victoriam peti;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 295:1)
"Sed quid ultro metum inferre hosti et ab se remoto periculo alium in discrimen adducere quale sit, veteribus externisque exemplis admonere opus est?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 667:1)
quae ipsis sua sponte non succurrebant, ea duces admonendo atque hortando subiciebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 428:3)
ex iuventute Aetolorum quemquam reliquisset, ni Damocritus nunc belli quod instaret, nunc futurae solitudinis admonens, incertum cura gentis an ut adversaretur Scopae, parum donis cultus, partem iuniorum castigando domi continuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 496:1)
neque mirum, si, quibus sua sponte volutantibus res inter se repugnantes obtorpuerant quodam modo animi, eos si orationes quoque insuper turbaverant utrimque, quae difficilia essent, promendo admonendoque per totum diem habitae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 240:1)
Philippus societatis secum admonet et iuris iurandi et modo postulat ut secum stemus, modo ne intersimus armis, contentum ait se esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 251:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION