라틴어 문장 검색

sed quoniam accedit fatalibus hoc quoque damnis, ut careant numeris tempora prima suis, effice, peccati ne sim memor huius, et illo officium laudem, quo queror, ore tuum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 816)
sive malum potui tamen hoc vitare cavendo, seu ratio fatum vincere nulla valet, tu tamen, o nobis usu iunctissime longo, pars desiderii maxima paene mei, sis memor, et siquas fecit tibi gratia vires, illas pro nobis experiare, rogo, numinis ut laesi fiat mansuetior ira, mutatoque minor sit mea poena loco, idque ita, si nullum scelus est in pectore nostro, principiumque mei criminis error habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 68)
ut tenera nostris cedente volatibus aura aspicerem patriae dulce repente solum, desertaeque domus vultus, memoresque sodales, caraque praecipue coniugis ora meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 83)
humanaeque memor sortis, quae tollit eosdem et premit, incertas ipse verere vices.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1134)
fas quoque ab ore freti longaeque Propontidos undis huc aliquem certo vela dedisse Noto - quisquis is est, memori rumorem voce referre et fieri famae parsque gradusque potest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1218)
saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 139)
Magna minorque ferae, quarum regis altera Graias, altera Sidonias, utraque sicca, rates, omnia cum summo positae videatis in axe, et maris occiduas non subeatis aquas, aetheriamque suis cingens amplexibus arcem vester ab intacta circulus extet humo, aspicite illa, precor, quae non bene moenia quondam dicitur Iliades transiluisse Remus, inque meam nitidos dominam convertite vultus, sitque memor nostri necne, referte mihi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 31)
crede, quod est et vis, ac desine tuta vereri, deque fide certa sit tibi certa fides, quodque polo fixae nequeunt tibi dicere flammae, non mentitura tu tibi voce refer, esse tui memorem, de qua tibi maxima cura est, quodque potest, secum nomen habere tuum vultibus illa tuis tamquam praesentis inhaeret, teque remota procul, si modo vivit, amat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 35)
ne noceam grato vereor tibi carmine, neve intempestivus nominis obstet honor, quod licet (et tutum est) intra tua pectora gaude meque tui memorem teque fuisse pium, utque facis, remis ad opem luctare ferendam, dum veniat placido mollior aura deo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 56)
sed dedimus poenas, Scythicique in finibus Histri ille pharetrati lusor Amoris abest, quod superest, animos ad publica carmina flexi, et memores iussi nominis esse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 111)
sic altera degravet ulmum vitis et incluso plena sit uva inero, sic tibi cum Bacchis Satyrorum gnava iuventus adsit, et attonito non taceare sono, ossa bipenniferi sic sint male pressa Lycurgi, impia nec poena Pentheos umbra vacet, sic micet aeternum vicinaque sidera vincat coniugis in caelo clara corona tuae . huc ades et casus releves, pulcherrime, nostros, unum de numero me memor esse tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 312)
quam sibi praestiteris, qua consolatus amicum sis ope, solandus cum simul ipse fores, pro quibus affirmat fore se memoremque piumque, sive diem videat sive tegatur humo, per caput ipse suum solitus iurare tuumque, quod scio non illi vilius esse suo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 418)
non tamen ingratum est, quodcumque oblivia nostri impedit et profugi nomen in ora refert, quamvis interdum, quae me laesisse recordor, carmina devoveo Pieridasque meas, cum bene devovi, nequeo tamen esse sine illis, vulneribusque meis tela cruenta sequor, quaeque modo Euboicis lacerata est fluctibus, audet Graia Capheream currere puppis aquam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 711)
te canerem solum, meriti memor, inque libellis crevisset sine te pagina nulla meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 92)
hoc quoque, quod memores possumus esse, tuum est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 911)

SEARCH

MENU NAVIGATION