도구

도구

라틴어 문장 검색

Si recordaris, domine fili, hoc mihi iniunxeras, ut hic nonus libellus peculiariter tibi dictatus ceteris octo copularetur, quos ad Constantium scripsi, virum singularis ingenii, consilii salutaris, certe in tractatibus publicis ceteros eloquentes, seu diversa sive paria decernat, praestantioris facundiae dotibus antecellentem.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Firmino suo salutem. 1:1)
Nec recordari queo, quanta quondam scripserim primo iuvenis calore;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Firmino suo salutem. 3:13)
"non ego nunc volgi quamquam crudelia pandam funera, sed propria luctus de stirpe recordor:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권94)
sic ait oblitus bellique viaeque laborum, hortaturque suos viresque instaurat anhelas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권296)
Beneficii numquam, cito dati obliviscere.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, B3)
Sic prodesto amico, ne tibi noceas; sic age alienum, ut tuum non obliviscaris negotium.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, S13)
Etiam oblivisci quid sis, interdum expedit.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 152)
Legem solet oblivisci iracundia.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 35)
Sed non statim et Iupiter Cretam suam Romanis fascibus concuti sineret, oblitus antrum illud Idaeum et aera Corybantia et iocundissimum illic nutricis suae odorem.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 25장 7:1)
Et dum iret cubitum, oblitus hoc alicubi deponere, permisit suo in sinu permanere.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. II. 1:7)
et repente inter calefaciendum recordans uerbum, quod dixerat illi antistes, discinxit se gladio suo, et dedit illum ministro, festinusque accedens ante pedes episcopi conruit, postulans, ut sibi placatus esset, quia numquam, inquit, deinceps aliquid loquar de hoc aut iudicabo, quid uel quantum de pecunia nostra filiis Dei tribuas.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIV. 2:11)
abi hinc cum immaturo amore ad sponsum inquit, oblita fratrum mortuorum vivique, oblita patriae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 271:1)
spernentibus Etruscis Lucumonem exsule advena ortum, ferre indignitatem non potuit oblitaque ingenitae erga patriam caritatis, dummodo virum honoratum videret, consilium migrandi ab Tarquiniis cepit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 363:1)
ibi in contionis modum orationem exorsus, ut omnia, inquit, obliviscamini alia, veteres populi Romani iniurias cladesque gentis Volscorum, hodiernam hanc contumeliam quo tandem animo fertis, qua per nostram ignominiam ludos commisere?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 409:1)
Periculi, quod differendo bello adimus, num oblivisci nos haec tam crebra Etruriae concilia de mittendis Veios auxiliis patiuntur?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 54:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION