라틴어 문장 검색

an poteris siccis mea fata reposcere ocellis, ossaque nulla tuo nostra tenere sinu?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 179)
' quaerebam, sicca si posset piscis harena nec solitus ponto vivere torvus aper;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 33)
quid tibi iucundum est siccis habitare medullis?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1210)
at dum demissis supplex cervicibus ibam, dicebar sicco vilior esse lacu.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 147)
terra prius falso partu deludet arantis, et citius nigros Sol agitabit equos, fluminaque ad caput incipient revocare liquores, aridus et sicco gurgite piscis erit, quam possim nostros alio transferre dolores:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1523)
nec licet in triviis sicca requiescere luna, aut per rimosas mittere verba fores.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 178)
venit enim tempus, quo torridus aestuat aer, incipit et sicco fervere terra Cane.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 28a5)
transeat hic sine nube dies, stent aere venti, ponat et in sicco molliter unda minas.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 103)
dixerat, et sicco torquet sitis ora palato, terraque non ullas feta ministrat aquas.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 910)
huc ruit in siccam congesta puluere barbam, et iacit ante fores uerba minora deo:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 913)
at postquam exhausto iam flumine uicerat aestum, ponit uix siccis tristia iura labris:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 933)
hic spolia ex umeris ausus sperare Quirini ipse dedit, sed non sanguine sicca suo.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 106)
cum uenient, siccis oscula falle genis!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 1153)
cornipedum tergo gens altera fertur, haec habitat, teretes arcus et spicula cordi, terribiles certaeque manus iaculisque ferendae mortis fixa fides et non peccante sub ictu edoctus peccare furor, gens ista repente erumpens solidumque rotis transvecta per Histrum venerat et siccas inciderat orbita lymphas.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 118)
"frustra sibi natus Ophelte Sicaniam tribuit palmam, plantasque superbas haud ita per siccam Nemeen citus extulit Arcas, cuius in Aetolo volitantem pulvere matrem horruit Hippomenes, multo qui caespite circi contemptu praemissus erat, cum carceris antro emicuit pernix populo trepidante virago, nil toto tactura gradu, cum pallidus ille respiceret medium post se decrescere campum et longas ad signa vias flatuque propinquo pressus in hostili iam curreret anxius umbra, donec ad anfractum metae iam iamque relictus concita ter sparso fregit vestigia pomo."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 73)

SEARCH

MENU NAVIGATION