라틴어 문장 검색

apparatum eo anno bellum est, exercitus propter pestilentiam non eductus, eaque cunctatio colonis spatium dederat deprecandi senatum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 227:1)
et magna hominum pars eo ut legatio supplex Romam mitteretur inclinabat, ni privato, ut fit, periculo publicum implicitum esset auctoresque defectionis ab Romanis metu, ne soli crimini subiecti piacula irae Romanorum dederentur, avertissent colonias a consiliis pacis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 227:2)
deprecandi potestatem a me habueritis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 275:4)
An placeret fenore circumventam plebem, potius quam sortem solvat, corpus in nervum ac supplicia dare, et gregatim cottidie de foro addictos duci et repleri vinctis nobiles domus, et ubicumque patricius habitet, ibi carcerem privatum esse?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 384:1)
deos inquit immortales, milites, vestros meosque ab urbe proficiscens ita adoravi veniamque supplex poposci ut mihi de vobis concordiae partae gloriam non victoriam darent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 461:3)
neminem id Q. Fabio poenam deprecanti suam vitio versurum, sed dictatori, si occaecatus ira infestam multitudinem in se pravo certamine movisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 456:1)
ubi cum deprecantibus primoribus patrum atque universo senatu perstaret in incepto immitis animus, tum pater M. Fabius quando quidem inquit, apud te nec auctoritas senatus nec aetas mea, cui orbitatem paras, nec virtus nobilitasque magistri equitum a te ipso nominati valet nec preces, quae saepe hostem mitigavere, quae deorum iras placant, tribunos plebis appello et provoco ad populum eumque tibi,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 464:1)
iam ipse adulescens, iam pater M. Fabius, contentionis obliti procumbere ad genua et iram deprecari dictatoris.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 497:1)
male adversus Samnites pugnasset et senatus de removendo eo ab exercitu ageret, Fabius Maximus pater deprecatus hanc fili ignominiam eo maxime senatum movit quod iturum se filio legatum pollicitus est, idque praestitit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XI Periocha2)
deprecari senatus praeiudicium;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 420:1)
ad deos quoque confugere supplices qui nequeant hominum vim atque iniurias pati;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 278:3)
forte sub idem tempus et Marcellus ad deprecandam ignominiam et Q. Fulvius consul comitiorum causa Romam venit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 330:1)
orare atque obsecrare ut sibi senatum adire ac deprecari liceret;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 213:1)
ita praecisa spe senatum adeundi deprecandique dilectus in iis duodecim coloniis, per- longam vacationem numero iuniorum aucto, haud difficulter est perfectus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 215:1)
ad vos vestramque fidem supplices confugimus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 264:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION