라틴어 문장 검색

quod facerent numquam, nisi mutua gaudia nossent, quae iacere in fraudem possent vinctosque tenere.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 38:5)
pabula primum ut sint, genitalia deinde per artus semina qua possint membris manare remissis, feminaque ut maribus coniungi possit, habere, mutua qui mutent inter se gaudia uterque.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 30:10)
cum pecudes mutae, cum denique saecla ferarum dissimilis soleant voces variasque ciere, cum metus aut dolor est et cum iam gaudia gliscunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 36:13)
Neque ego sum nescius vos nec tristitiam nec nubilum vultum in bonis ducere, nec Crassum illum quem Cicero auctore Lucilio semel in vita risisse scribit magnopere mirari.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 6:3)
At ille, qui pridie dolorem suum continuerat, gaudium continere non potuit, et Quantum hic, ait, in filia Augusti probabilior est cultus?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 5:3)
Congrediendum igitur et tamquam in acie quadam cum voluptariis rebus cumque ista vini licentia comminus decernendum, ut adversus eas non fuga nec absentia simus tuti, sed vigore animi et constanti praesentia moderatoque usu temperantiam continentiamque tueamur, et calefacto simul refotoque animo, si quid in eo vel frigidae tristitiae vel torpentis verecundiae fuerit, diluamus.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 9:1)
Latonae tacitum pertemptant gaudia pectus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 9:3)
qui cum filiis suis rectum dando consilium non optinuisset adsensum atque ideo esset in simultate cum liberis, ubi hoc aemulis causam fuisse gaudii comperit ex illa discordia sperantibus in domo regnantis nasci posse novitatem, universitate civium convocata ait succensuisse quidem se filiis non adquiescentibus patriae voluntati, sed hoc sibi postea visum paternae aptius esse pietati, ut in sententiam liberorum ipse concederet:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 12:2)
Nam, si Homeri latentem prudentiam scruteris altius, delinimentum illud quod Helena vino miscuit, Νηπενθές τ’ ἄχολόν τε κακῶν ἐπίληθον ἁπάντων, non herba fuit, non ex India sucus, sed narrandi oportunitas quae hospitem moeroris oblitum flexit ad gaudium.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 18:1)
Gaudium, inquit, extrinsecus contingit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XI. 6:4)
Ille nec horrificam sancto dimovit ab ore Caesariem, duroque admisit gaudia vultu.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 4:28)
maiora viris e sanguine parvo Gaudia non faceret conspectum in Caesare vulnus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 2:68)
Ire vel in clades properat, dum gaudia turbet.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 3:12)
Quanta dedit miseris melioris gaudia terrae, Cum primum saevos contra videre leones!
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 10:6)
lacrimas non sponte cadentes Effudit, gemitusque expressit pectore laeto, Non aliter manifesta putans abscondere mentis Gaudia, quam lacrimis:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 10:63)

SEARCH

MENU NAVIGATION