라틴어 문장 검색

quicquid id est, qua cumque e causa flammeus ardor horribili sonitu silvas exederat altis a radicibus et terram percoxerat igni, manabat venis ferventibus in loca terrae concava conveniens argenti rivus et auri, aeris item et plumbi.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 42:3)
tum penetrabat eos posse haec liquefacta calore quamlibet in formam et faciem decurrere rerum, et prorsum quamvis in acuta ac tenvia posse mucronum duci fastigia procudendo, ut sibi tela parent silvasque ut caedere possint materiemque dolare et levia radere tigna et terebrare etiam ac pertundere perque forare.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 42:5)
arma antiqua manus ungues dentesque fuerunt et lapides et item silvarum fragmina rami et flamma atque ignes, post quam sunt cognita primum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 43:2)
inque dies magis in montem succedere silvas cogebant infraque locum concedere cultis, prata lacus rivos segetes vinetaque laeta collibus et campis ut haberent, atque olearum caerula distinguens inter plaga currere posset per tumulos et convallis camposque profusa;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 46:4)
inde minutatim dulcis didicere querellas, tibia quas fundit digitis pulsata canentum, avia per nemora ac silvas saltusque reperta, per loca pastorum deserta atque otia dia.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 47:3)
scilicet ut, crebram silvam cum flamina cauri perflant, dant sonitum frondes ramique fragorem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:5)
adde vagos imbris tempestatesque volantes, omnia quae maria ac terras sparguntque rigantque;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 20:2)
nec tamen omnino temere illis solibus ulla comparebat avis, nec tristia saecla ferarum exibant silvis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 39:6)
Amplissimus enim cespes, sive ille continens limus seu paludis fuit coacta compage virgultis et arboribus in silvae licentiam comptus, iactantibus per omnem fluctibus vagabatur, ut fides ex hoc etiam Delo facta sit, quae celsa montibus, vasta campis, tamen per maria migrabat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 29:1)
Sed postea C. Caesar omnem hanc inconstantiam temporum vagam adhuc et incertam in ordinem state definitionis coegit adnitente sibi M. Flavio scriba, qui scriptos dies singulos ita ad dictatorem retulit, ut et ordo eorum inveniri facillime posset et invento certus status perseveraret.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 2:1)
Liber a Romanis appellatur, quod liber et vagus est, ut ait Naevius:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 16:1)
Hac qua sol vagus igneas habenas Inmittit propius iugatque terrae.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 16:2)
Hunc deum Arcades colunt appellantes τὸν τῆς ὕλης κύριον, non silvarum dominum sed universae substantiae materialis dominatorem significari volentes, cuius materiae vis universorum corporum, seu illa divina sive terrena sint, conponit essentiam.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXII. 3:1)
Cum vitam in silvis inter deserta ferarum Lustra domosque traho. et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 9:2)
sic terra ipsa hic laeta segetibus et pratis ibi silvis et rupibus hispida, his sicca arenis hic irrigua fontibus, pars vasta aperitur mari.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 19:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION