라틴어 문장 검색

genetricis o spes vana, cui demens ego
(세네카, Troades 791:1)
et quotiens raro duxti suspiria motu, obstupui vano credulus auspicio, ne qua tibi insolitos portarent visa timores, neve quis invitam cogeret esse suam:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 312)
nec mea tunc longa spatietur imagine pompa nec tuba sit fati vana querela mei;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 13b2)
sed quascumque tibi vestis, quoscumque smaragdos, quosve dedit flavo lumine chrysolithos, haec videam rapidas in vanum ferre procellas:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1626)
omnis enim debet sine vano nuntius esse, maioremque metu servus habere fidem.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 63)
si non vana canunt mea somnia, Lygdame, testor, poena erit ante meos sera sed ampla pedes;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 619)
testis erit Dirce tam vano crimine saeva, Nycteos Antiopen accubuisse Lyco.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 158)
per quod sollicitudinem prosequentum vana mox recurrendi spe fefellistis;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Lucontio suo Salutem. 2:2)
atque utinam hunc finem, dum inconsulte fidens vana consultat, non meruisset excipere!
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, Sidonius Lupo suo salutem. 13:1)
"- i cautus, nec vana Thetin timuisse memento, i felix nosterque redi!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권 1:133)
cum Thetis Idaeos - heu numquam vana parentum auguria!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권8)
haec te non thiasis procax dolosis falsi numinis induit figura, ipsum sed colit et frequentat ipsum imis altius insitum medullis, ac solacia vana subministrat vultus, qui simili notatus auro stratis praenitet incubatque somno securae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam41)
nec vana voce locutus fata senex, siquidem hanc perhibent per vulnera iunctis isse fidem, quanta partitum extrema protervo Thesea Pirithoo, vel inanem mentis Oresten opposito rabidam Pylade vitasse Megaeram.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권162)
"hi trabibus duris, solacia vana dolori, proterere exanimos artus asprosque molares deculcare genis:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권212)
Dixit, et accedens - etenim iam pallida turbant sidera lucis equi - ramos ac vellera fronti deripuit, confessus avum, dirique nepotis incubuit stratis, iugulum mox caede patentem nudat et undanti perfundit vulnere somnum, illi rupta quies, attollit membra foroque eripitur plenus monstris, vanumque cruorem excutiens simul horret avum fratremque requirit, qualis ubi audito venantum murmure tigris horruit in maculas somnosque excussit inertes;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권41)

SEARCH

MENU NAVIGATION