도구

도구

라틴어 문장 검색

turpius eicitur, quam non admittitur hospes:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 67)
Admittere re pergimus nonnullos se ceteris putare humaniores, proinde quasi ortu maioribus iuribus fruantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 121:9)
“Si amittitur personalis et socialis sensus novam vitam admittendi, aliae etiam formae admissionis ad vitam socialem idoneae exarescunt”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 158:3)
Proprii corporis acceptio veluti Dei doni necessaria est ad accipiendum et admittendum totum mundum veluti donum Patris et domum communem;
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 201:4)
Theologia igitur non est tantummodo verbum de Deo, sed potissimum acceptio et inquisitio altioris intellectus illius verbi quo Deus nos alloquitur, verbum quod Deus de se ipso profert, quia est dialogus aeternus communionis, et in hunc dialogum hominem admittit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 67:9)
Itaque parvulus ab aliis sustineri potest, a suis parentibus et patrinis, et admitti potest in eorum fidem, quae fides est Ecclesiae, significata per lucem quam pater sumit a cereo in liturgia baptismali.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 81:5)
Quaevis aetas invenire potest aspectus fidei facilius vel difficilius admittendos:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 93:3)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
solus labe caret peccati conditor orbis, ingenitus 1 genitusque Deus, Pater et Patre natus, solus et exceptus tormentum admittere triste inviolatus agit, nec quidquam sentit acerbi, exsortem dic esse animam crucis atque doloris, si culpae inmunem vacuamque a crimine nosti, quae peccare valet, valet et succumbere poenae.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3297)
signum quod ipse nosti damnat tuam catervam.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante somnum34)
si, quidquid rudibus mundi nascentis in annis mos habuit, sancte colere ac servare necesse est, omne revolvamus sua per vestigia saeclum usque ad principium, placeat damnare gradatim quidquid posterius successor repperit usus.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 296)
nunc etiam quotiens solitis decedere prodest praeteritosque habitus cultu damnare recenti, gaudemus conpertum aliquid tandemque retectum, quod latuit;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2113)
sic adfata pios Roma exoravit alumnos spernere legatum non admittenda petentem, legatum Iovis ex adytis ab haruspice missum, at non a patria;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2270)
hos multa ditavit fruge fluentes, quosdam infelices astris damnavit iniquis, spe cassa et sterili curam frustratus agrestem.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2349)
haec tibi, Marcion, via displicet, hanc tua damnat secta fidem dominis caelum partita duobus, quae te confundunt nebulae?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 120)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION