라틴어 문장 검색

hoc est aer, qui tunc humidus adhuc gravisque obstabat aetheri ne fulgor luminum per humoris aerii densitatem tamquam e cuiusdam partus progressione fulgeret.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 54:2)
Quae porro alia aeris gloria est nisi solis inluminatio, cuius recessu profunditate occulitur tenebrarum?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 10:3)
Haec dea leonibus vehitur, validis impetu atque fervore animalibus, quae natura caeli est cuius ambitu aer continetur qui vehit terram.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 8:2)
esse autem medium aethera Iovem, Iunonem vero imum aera cum terra, et Minervam summum aetheris cacumen:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 8:2)
Ut sceptrum hoc (dextra sceptrum nam forte gerebat) Numquam fronde levi fundet virgulta neque umbram, Cum semel in silvis imo de stirpe recisum Matre caret, posuitque comas et brachia ferro, Olim arbos, nunc artificis manus aere decoro Inclusit, patribusque dedit gestare Latinis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 14:1)
Haud segnis strato surgit Palinurus et omnes Explorat ventos atque auribus aera captat:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 10:1)
Iamque humiles, iamque elati sublime videntur Aera per tenerum ferri.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 7:3)
Curetum sonitus crepitantiaque aera
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 12:3)
Prius itaque et Tuscos aene vomere uti, cum conderentur urbes, solitos in Tageticis eorum sacris invenio, et in Sabinis ex aere cultros quibus sacerdotes tonderentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 13:2)
Post haec Carminii verba longum fiat, si velim percensere quam multis in locis Graecorum vetustissimi aeris sonos tamquam rem validissimam adhibere soliti sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 14:1)
— Recoquunt patrios fornacibus enses;
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 63:1)
Nam quod alis dederat vitalis aeris auras Volvere in ore licere et caeli templa tueri, Hoc aliis erat exitio letumque parabat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 12:7)
Ipsis est aer avibus non aequus, et illae Praecipites alta vitam sub nube relinquunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 14:2)
Nec mare nec caelum, nec denique terra nec aer, Nec similis nostris rebus res ulla videri.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 23:3)
strepit adsiduo cava tempora circum Tinnitu galea et saxis solida aera fatiscunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, III. 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION