라틴어 문장 검색

Egone inquit ille, miror Antiochum hominem in primis acutum non vidisse interesse plurimum inter Stoicos, qui honesta a commodis non nomine sed genere toto diiungerent, et Peripateticos, qui honesta commiscerent cum commodis, ut ea inter se magnitudine et quasi gradibus non genere differrent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 16:7)
Nam aut honestumne factu sit an turpe dubitant id, quod in deliberationem cadit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 12:2)
Tertium dubitandi genus est, cum pugnare videtur cum honesto id, quod videtur esse utile;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 12:6)
Primum igitur est de honesto, sed dupliciter, turn pari ratione de utili, post de comparatione eorum disserendum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 13:4)
Formam quidem ipsam, Marce fili, et tamquam faciem honesti vides, quae si oculis cerneretur, mirabiles amores, ut ait Plato, excitaret sapientiae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 20:1)
Sed omne, quod est honestum, id quattuor partium oritur ex aliqua:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 20:2)
Ex quattuor autem locis, in quos honesti naturam vimque divisimus, primus ille, qui in veri cognitione consistit, maxime naturam attingit humanam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 25:1)
In hoc genere et naturali et honesto duo vitia vitanda sunt, unum, ne incognitapro cognitis habeamus iisque temere assentiamur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 25:3)
Quibus vitiis declinatis quod in rebus honestis et cognitione dignis operae curaeque ponetur, id iure laudabitur, ut in astrologia C. Sulpicium audivimus, in geometria Sex.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 26:2)
Omnis autem cogitatio motusque animi aut in consiliis capiendis de rebus honestis et pertinentibus ad bene beateque vivendum aut in studiis scientiae cognitionisque versabitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 26:8)
illud enim honestum quod saepe dicimus, etiam si in alio cernimus, [tamen] nos movet atque illi, in quo id inesse videtur, amicos facit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 73:3)
Atque ab iis rebus, quae sunt in iure societatis humanae, quem ad modum ducatur honestum, ex quo aptum est officium, satis fere diximus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 79:2)
nihil enim honestum esse potest, quod iustitia vacat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 82:5)
Vera autem et sapiens animi magnitudo honestum illud, quod maxime natura sequitur, in factis positum, non in gloria iudicat principemque se esse mavult quam videri;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 85:2)
Omnino fortis animus et magnus duabus rebus maxime cernitur, quarum una in rerum externarum despicientia ponitur, cum persuasum est nihil hominem, nisi quod honestum decorumque sit, aut admirari aut optare aut expetere oportere nullique neque homini neque perturbationi animi nec fortunae succumbere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 87:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION