라틴어 문장 검색

Qui deserta terrae intrare volens et transire cogitavit quodpecuniam suam in Aegypto dimitteret.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:2)
Et antequam dimittere voluisset, interrogavitsi aliquis fidelis homo esset in illa regione cui posset pecuniam suamcommittere.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:3)
Contigit quod quidam homo habuit filium, cui post mortem suam nihilpraeter domum dimisit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:1)
Puer autem coactus necessitate concessit et dedit illi claves domus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:11)
Iuvenis audita prece cum pretio diviti concessit, ut secundum posse suum cum iuvaret.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:20)
Quod iusticia, quiaiustum erat, concessit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:30)
sed sicut a iustitia respectum usque in crastinam diem accepisti, quin eas ad placita dimittere noli, et ero ibi paratus succurrere tuaeveritati atque eorum nocere falsitati.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:38)
Sedeorum alii socios submersos dimiserunt, alii equos et sarcinas perdiderunt, quidam vero pannos madefactos, alii omnino amissos defleverunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 120:10)
Domine, feci quod natura mea, id est humana, requirebat, quiacarnes comedi et ossa dimisi.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 129:9)
Sed si me abire dimiseris, magnam utilitatem ex me consequeris.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 149:18)
Fili, ne dimittas pro futuris praesentia, ne forsan perdas utrumque, sicut evenit lupo de bobus promissis a rustico. [p. 32]
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 152:2)
Habere debeo, quia concessisti.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:10)
At ipsi concesserunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:21)
Arator concessit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:24)
Hoc lupus concessit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:28)

SEARCH

MENU NAVIGATION