라틴어 문장 검색

Proinde, ut esset dictum, provinciis excederent exercitumque dimitterent;
(카이사르, 내란기, 1권 85:23)
Nam cum de loco et tempore eius rei controversia inferretur, et voce et manibus universi ex vallo, ubi constiterant, significare coeperunt, ut statim dimitterentur, neque omni interposita fide firmum esse posse, si in aliud tempus differretur.
(카이사르, 내란기, 1권 86:2)
Paucis cum esset in utramque partem verbis disputatum, res huc deducitur, ut ei, qui habeant domicilium aut possessionem in Hispania, statim, reliqui ad Varum flumen dimittantur;
(카이사르, 내란기, 1권 86:3)
Parte circiter tertia exercitus eo biduo dimissa duas legiones suas antecedere, reliquas subsequi iussit, ut non longo inter se spatio castra facerent, eique negotio Q.
(카이사르, 내란기, 1권 87:6)
Hoc eius praescripto ex Hispania ad Varum flumen est iter factum, atque ibi reliqua pars exercitus dimissa est.
(카이사르, 내란기, 1권 87:8)
Dimisso consilio contionem advocat militum.
(카이사르, 내란기, 2권 32:1)
unam ex Creta et Macedonia ex veteranis militibus, qui dimissi a superioribus imperatoribus in his provinciis consederant;
(카이사르, 내란기, 3권 4:4)
Interea et rei publicae et ipsis placere oportere, si uterque in contione statim iuravisset se triduo proximo exercitum dimissurum.
(카이사르, 내란기, 3권 10:15)
Haec quo facilius Pompeio probari possent, omnes suas terrestres ubique copias dimissurum. . .
(카이사르, 내란기, 3권 10:17)
Interim Milo dimissis circum municipia litteris, se ea, quae faceret, iussu atque imperio facere Pompei, quae mandata ad se per Vibullium delata essent, quos ex aere alieno laborare arbitrabatur, sollicitabat.
(카이사르, 내란기, 3권 22:1)
Quibus rebus permotus Caesar Brundisium ad suos severius scripsit, nacti idoneum ventum ne occasionem navigandi dimitterent, sive ad litora Apolloniatium [sive ad Labeatium] cursum dirigere atque eo naves eicere possent.
(카이사르, 내란기, 3권 25:4)
quos omnes conservatos Caesar domum dimisit.
(카이사르, 내란기, 3권 27:5)
His litteris acceptis quos advocaverat dimittit;
(카이사르, 내란기, 3권 33:4)
crebraeque voces militum in vigiliis colloquiisque audiebantur, prius se cortice ex arboribus victuros, quam Pompeium e manibus dimissuros.
(카이사르, 내란기, 3권 49:2)
Sinistro cornu milites, cum ex vallo Pompeium adesse et suos fugere cernerent, veriti, ne angustiis intercluderentur, cum extra et intus hostem haberent, eodem, quo venerant, receptu sibi consulebant, omniaque erant tumultus, timoris, fugae plena, adeo ut, cum Caesar signa fugientium manu prenderet et consistere iuberet, alii admissis equis eodem cursu confugerent, alii metu etiam signa dimitterent, neque quisquam omnino consisteret.
(카이사르, 내란기, 3권 69:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION