도구

도구

라틴어 문장 검색

Qui si me transiturum aliquo presensissent, corruptos per pecuniam latrones in viis aut semitis ut me interficerent opponebant.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE INFAMATIONE TURPITUDINIS 6:2)
Neque enim comedere, nec dormire, nec uxorem ducere, nec omnino aliud facere nisi propter ipsam debemus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:34)
Uxor quoque ab eo qui est incontinens ducenda est, non solum propter filios ipsi generandos, verum etiam ne eum ex fornicatione offendamus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:38)
Nomine vero principii Filium designat, id est divinam rationem seu sapientiam, in qua per providentiam cuncta prius consistere quodammodo habuerunt, atque ibidem incipere quam in effectum operis ducerentur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 11:10)
Dei, inquit, ante factum suum, locutio sui ipsius facti est incommutabilis ratio, quae non habet sonum strepentem atque transeuntem, sed vim sempiterne manentem, et temporaliter operantem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 17:30)
Nunc autem post legem, ad prophetas transeamus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 21:10)
Postquam autem assignavit misturam animae ex individuo et dividuo, transit ad misturam ex eodem et diverso, dicens animam eamdem eodem modo ex eodem et diverso consistere;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 42:1)
Qui et postmodum in alia ecloga divinam Trinitatem non mediocriter innuens, ex cujusdam ad alium persona dicit, Trina tibi haec primum triplici diversa colore Licia circumdo, terque haec altaria circum Effigiem duco, numero Deus impare gaudet.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 63:23)
Et tunc inquit, effigiem tui sic ligatam duco ter circum altaria.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 63:30)
Cyprianus, vir eloquentiae pollens, et martyrio, Formano narrante, mordetur, cur adversus Demetrianum scribens testimoniis usus sit prophetarum et apostolorum, quae illa ficta et commentitia esse ducebat, et non potius philosophorum et poetarum, quorum auctoritati ut ethnicus contraire non poterat [(40) Patrol.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 2:14)
II. Omnium autem bonorum quasi fundamentum fidem sanctae Trinitatis ponimus, ut ab ipsa divinae naturae cognitione omnium bonorum ducatur exordium.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 6:1)
II, 21, 22), et de veteri homine in novum transeamus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 50:13)
Sed et secundum hoc quod juxta philosophos nata sive genita omnia dicuntur, quae ab aliquo habent esse, proprie Filius solus ex Patre natus est, quia solus ipse nascendo ex ipsa Patris substantia est. Spiritus vero sanctus secundum hoc ex Patre solo procedere proprie dicitur, quod ab eo sic procedit, quasi a summo principio, qui videlicet ab alio non est. Inde enim aliquid proprie procedere dicitur, unde primo venire ac moveri coepit, sicut locus ex fonte, non ex rivo, sed per rivum procedere dicitur, in quem scilicet rivum aqua ipsius lacus de fonte prodiens per eum transit ac pervenit in stagnum.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 55:13)
Nouðû posteriora respiciens, animam creat, quia Spiritus sanctus qui ex Filio est, sive quaecunque anima ab ipso Conditore suo ducens exordium, hoc ipsum quod anima est, hoc est vita creatarum rerum ex respectu quod ipsius Creatoris habet, hoc est ex beneficio divinae sapientiae cuncta disponentis, ut in ipso respectu Dei divinum intelligatur beneficium.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 58:17)
Unde bene secundum effecta Pater et Filius priores Spiritu dicuntur, et quasi principium ejus, quia ex potentia moderante sapientia effectus gratiae descendit, ex quo etiam spiritus hoc loco appellatur, et prius potentiam et sapientiam esse oportet, ut postea aliud in effectum ducatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 61:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION