라틴어 문장 검색

iugulum ferro Philomela resolvit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 48:4)
Quos ubi placavit precibusque et murmure longo, Aesonis effetum proferri corpus ad auras iussit et in plenos resolutum carmine somnos, exanimi similem, stratis porrexit in herbis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 16:5)
Iamque neci similis resoluto corpore regem et cum rege suo custodes somnus habebat, quem dederant cantus magicaeque potentia linguae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 23:4)
Fluctus nosterque marisque continuam diduxit humum partesque resolvit in totidem, mediis quot cernis Echinadas undis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 59:7)
incaluit vis illa mali resolutaque flammis Herculeos abiit late dilapsa per artus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 15:2)
placida resoluta quiete saepe videt, quod amat;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 42:12)
ut iacui totis resoluta medullis!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 43:12)
Ecce cadunt largi resolutis nubibus imbres, inque fretum credas totum descendere caelum, inque plagas caeli tumefactum adscendere pontum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 59:2)
Finierat Telamone satus vulgique secutum ultima murmur erat, donec Laertius heros adstitit atque oculos paulum tellure moratos sustulit ad proceres exspectatoque resolvit ora sono;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 12:1)
Quae quamquam spatio distant, tamen omnia fiunt ex ipsis et in ipsa cadunt, resolutaque tellus in liquidas rarescit aquas, tenuatus in auras aeraque umor abit, dempto quoque pondere rursus in superos aer tenuissimus emicat ignes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 22:5)
nunc, si forte potes - sed non potes, optima coniunx - finitis gaude tot mihi morte malis, quod potes, extenua forti mala corde ferendo, ad quae iam pridem non rude pectus habes, atque utinam pereant animae eum corpore nostrae, effugiatque avidos pars mihi nulla rogos!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 329)
nix iacet, et iactam ne sol pluviaeque resolvant, indurat Boreas perpetuamque facit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 106)
“Pax, iustitia et creati tutela tres sunt res inter se prorsus cohaerentes, quae separari non possunt, ita ut seiunctim considerentur, nisi ad extenuatam rationem cogitandi denuo perveniatur”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 123:6)
Extenuantur sic facultas decernendi, verior libertas et optivae hominum creatricis operae locus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 145:6)
Cum humana persona tantum additum quiddam in alia consideratur, quae casu oritur vel ex quodam physico determinismo, “periculum est ne in personis responsalitatis conscientia extenuetur”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 156:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION